Ţā-Sīn -Mīm     َ026-001 Ta, Sinë, Mimë.     طَا-سِين -مِيم   
    Tilka 'Ā yā tu A l-Kitā bi A l-Mubī ni     َ026-002 Këto janë ajete të librit të (të Kur’anit) qartë!     تِلْكَ آيَا تُ ا لْكِتَا بِ ا لْمُبِي نِ   
    La`allaka Bākh i`un  Nafsaka 'Allā Yakūnū Mu'uminī na     َ026-003 A mos do të mbysësh ti veten (Muhammed) pse ata nuk bëhen besimtarë?!     لَعَلَّكَ بَاخِع ٌ  نَفْسَكَ أَلاَّ يَكُونُوا  مُؤْمِنِي نَ   
    'In  Nash a' Nunazzil `Alayhim  Mina A s-Samā 'i 'Ā yatan  Fažallat 'A`nāquhum  Lahā Kh āđi`ī na     َ026-004 Silur të duam Ne, do të zbritnim një argument (mrekulli) nga qielli mbi ta, e që qafat e tyre do t’i rrinin përulur atij.     إِن ْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم ْ مِنَ ا ل سَّمَا ءِ آيَة ً  فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِي نَ   
     Wa Mā Ya'tīhim  Min  Dh ikr in  Mina A r-Raĥmā ni Muĥdath in 'Illā Kānū `Anhu Mu`r iđī na     َ026-005 Atyre nuk u vjen asnjë këshillë e re nga Mëshiruesi, e që ata mos t’ia kthejnë shpinën.     وَمَا يَأْتِيهِم ْ مِن ْ ذِكْر ٍ  مِنَ ا ل رَّحْمَنِ مُحْدَث ٍ  إِلاَّ كَا نُوا  عَنْهُ مُعْر ِضِي نَ   
    Faqad  Kadh dh abū Fasaya'tīhim  'An ā 'u Mā Kānū Bihi  Yastahzi'ū n    َ026-006 Vërtet, ata përgënjeshtruan, por atyre do t’u vijë kobi i asaj me të cilën talleshin.     فَقَد ْ كَذَّبُوا  فَسَيَأْتِيهِمْ أَن ْبَا ءُ مَا كَا نُوا  بِه ِ ِ يَسْتَهْزِئُ ون    
    'Awalam  Yaraw 'Ilá A l-'Arđi Kam  'An n  Kulli Zawjin  Kar ī min     َ026-007 A nuk e shikuan ata tokën se sa shumë loje bimësh të dobishme bëmë të mbijnë në të?     أَوَلَمْ يَرَوْا  إِلَى ا لأَرْضِ كَمْ أَن ْبَتْنَا فِيهَا مِن ْ كُلِّ زَوْج ٍ  كَر ِي م ٍ    
    'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan   ۖ   Wa Mā Kā na 'Akth aruhum  Mu'uminī na     َ026-008 Vërtet, në këto ka fakte (të forta), por megjithatë, shumica e tyre nuk kanë qenë besimtarë.     إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً   ۖ   وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُم ْ مُؤْمِنِي نَ   
     Wa 'Inn a Rabbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu     َ026-009 e s’ka dyshim se Zoti yt është Ai i Gjithfuqishmi (t’i ndëshkojë) po edhe i Mëshirshmi.     وَإِنّ َ رَبَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّحِي مُ   
     Wa 'Idh  Nādá Rabbuka Mūsá  'Ani A  A l-Qawma A ž-Žālimī na     َ026-010 (Përkujto) Kur Zoti yt e thirri Musain: “Të shkosh te ai popull zullumqarë!”     وَإِذْ نَادَى رَبُّكَ مُوسَى  أَنِ ا ا لْقَوْمَ ا ل ظَّالِمِي نَ   
    Qawma Fir `awna  ۚ   'Alā Yattaqū na     َ026-011 Populli i faraonit, a nuk janë duke u frikësuar (dënimit)?     قَوْمَ فِرْعَوْنَ  ۚ   أَلاَ يَتَّقُو نَ   
    Qā la Rabbi 'Inn ī  'Akh ā fu 'An  Yukadh dh ibū ni     َ026-012 Ai (Musai) tha: “Zoti im, kam frikë se do të trajtojnë si gënjeshtarë.     قَا لَ رَبِّ إِنّ ِي  أَخَا فُ أَن ْ يُكَذِّبُو نِ   
     Wa Yađī qu Şad r ī Wa Lā Yan ţaliqu Lisānī Fa'arsil 'Ilá Hārū na     َ026-013 Do të më shtrëngohet krahrori (shpirti) im dhe nuk do të më leshohet gjuha ime (të flas rrjedhshëm), anaj dërgoje (bëre pejgamber) Harunin.     وَيَضِي قُ صَد ْر ِي وَلاَ يَن ْطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَى هَارُو نَ   
     Wa Lahum  `Alayya Dh an n  Fa'akh ā fu 'An  Yaq tulū ni     َ026-014 Madje unë kam një faj ndaj tyre, e kam frikë se do të më mbysin (për hakmarrje)!”     وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَن ْب ٌ  فَأَخَا فُ أَن ْ يَق ْتُلُو نِ   
    Qā la Kallā  ۖ   Fādh /habā Bi'ā yātinā   ۖ   'Inn ā Ma`akum  Mustami`ū na     َ026-015 Ai (All-llahu) tha: “Kurrsesi (nuk do të mbysin), po shkoni ju të dy me argumentet Tona. Ne jemi me ju vështrues tuaj (ju dëgjojmë dhe ju ndihmojmë).     قَا لَ كَلاَّ  ۖ   فَا ا   ۖ   إِنّ َا مَعَكُم ْ مُسْتَمِعُو نَ   
    Fa'tiyā Fir `awna Faqūlā  'Inn ā Rasū lu Rabbi A l-`Ālamī na     َ026-016 Shkoni dhe faraonit thoni: “Ne jemi të dërguar nga Zoti i të gjitha botëve.     فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولاَ إِنّ َا رَسُو لُ رَبِّ ا لْعَالَمِي نَ   
    'An 'Arsil Ma`anā Banī  'Isrā 'ī la     َ026-017 T’i lejosh beni israilët të vijnë me ne!”     أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي  إِسْرَائِي لَ   
    Qā la 'Alam  Nurabbika Fīnā Walīdāan  Wa Labith ta Fīnā Min `Umur ika Sinī na     َ026-018 Ai (faraoni) tha: “A nuk të rritëm ty si fëmijë në mesin e tonë, ku i kalove disa vjet të jetës sate.     قَا لَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدا ً  وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُر ِكَ سِنِي نَ   
     Wa Fa`alta Fa`lataka A llatī Fa`alta Wa 'An ta Mina A l-Kāfir ī na     َ026-019 Dhe ti e bëre atë punën tënde që e bëre, prra ti je mohues (i të mirave që t’i bëmë).     وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ ا لَّتِي فَعَلْتَ وَأَن ْتَ مِنَ ا لْكَافِر ِي نَ   
    Qā la Fa`altuhā  'Idh āan  Wa 'Anā Mina A đ-Đā llīn    َ026-020 (Musai) Tha: “E bëra atë, atëherë kur isha i pavetëdijshëm.     قَا لَ فَعَلْتُهَا  إِذا ً  وَأَنَا مِنَ ا ل ضَّا لِّين    
    Fafarartu Min kum  Lamm ā Kh iftukum  Fawahaba Lī Rabbī Ĥukmāan  Wa Ja`alanī Mina A l-Mursalī na     َ026-021 Andaj, edhe ika prej jush kur u frikësova nga ju, e Zoti im më dhuroi dhe më bëri nga të dërguarit.     فَفَرَرْتُ مِن ْكُمْ لَمّ َا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْما ً  وَجَعَلَنِي مِنَ ا لْمُرْسَلِي نَ   
     Wa Tilka Ni`matun  Tamunn uhā `Alayya 'An `Abbad ta Banī  'Isrā 'ī la     َ026-022 Më përmend atë të mirë që më bëre mua, e ti robërove beni israilët!”     وَتِلْكَ نِعْمَة ٌ  تَمُنّ ُهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّد ْتَ بَنِي  إِسْرَائِي لَ   
    Qā la Fir `awnu Wa Mā Rabbu A l-`Ālamī na     َ026-023 (Faraoni) Tha: “E cili është ai zot i botëve (që ju dërgoj)?”     قَا لَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ ا لْعَالَمِي نَ   
    Qā la Rabbu A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā   ۖ   'In  Kun tum  Mūqinī na     َ026-024 Ai i tha: “Zoti i qiejve dhe i tokës dhe ç’ka ndërmjet tyre, nëse bindeni!”     قَا لَ رَبُّ ا ل سَّمَاوَا تِ وَالأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا   ۖ   إن ْ كُن تُم ْ مُوقِنِي نَ   
    Qā la Liman Ĥawlahu  'Alā Tastami`ū na     َ026-025 Ai (faraoni) atyre që ishin përreth, u tha: “A nuk e dëgjoni?!”     قَا لَ لِمَنْ حَوْلَهُ~ ُ أَلاَ تَسْتَمِعُو نَ   
    Qā la Rabbukum  Wa Rabbu 'Ā bā 'ikumu A l-'Awwalī na     َ026-026 Ai (Musai) tha: “Zoti juaj dhe i prindërve tuaj të parë!”     قَا لَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ ا لأَوَّلِي نَ   
    Qā la 'Inn a Rasūlakumu A l-Ladh ī  'Ursila 'Ilaykum  Lamaj nū nun     َ026-027 (Faraoni) Tha: “Vërtet, i dërguari juaj që u është dërguar juve, me siguri është i çmendur!”     قَا لَ إِنّ َ رَسُولَكُمُ ا لَّذِي  أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَج ْنُو ن ٌ    
    Qā la Rabbu A l-Mash r iqi Wa A l-Magh r ibi Wa Mā Baynahumā   ۖ   'In  Kun tum  Ta`qilū na     َ026-028 (Musai) Tha: “Zot i lindjes dhe i perëndimit dhe ç’ka ndërmjet tyr. po qe se kuptoni!”     قَا لَ رَبُّ ا لْمَشْر ِقِ وَالْمَغْر ِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا   ۖ   إِن ْ كُن ْتُمْ تَعْقِلُو نَ   
    Qā la  La'ini A kh adh ta 'Ilahāan Gh ayr ī La'aj `alann aka Mina A l-Masjūnī na     َ026-029 (faraoni) Tha: “Nëse ti beson zot tjetër pos meje, do të gjendesh në mesin e të burgosurve!”     قَا لَ لَئِنِ ا ر ِي لَأَج ْعَلَنّ َكَ مِنَ ا لْمَسْجُونِي نَ   
    Qā la 'Awalaw Ji'tuka Bish ay'in  Mubī nin     َ026-030 (Musai) Tha: “A edhe nëse të sjell ndonjë argument të qartë!”     قَا لَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْء ٍ  مُبِي ن ٍ    
    Qā la Fa'ti Bihi  'In  Kun ta Mina A ş-Şādiqī na     َ026-031 Ai tha: “Sille pra, nëse thua të vërtetën?”     قَا لَ فَأْتِ بِهِ~ ِ إِن ْ كُن ْتَ مِنَ ا ل صَّادِقِي نَ   
    Fa'alqá `Aşā hu  Fa'idh ā Hiya Th u`bā nun  Mubī nun     َ026-032 Atëherë, (Musai) e hodhi shkopin e vet, i cili u shndërrua në gjarpër të vërtetë.     فَأَلْقَى عَصَا ه ُ ُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَا ن ٌ  مُبِي ن ٌ    
     Wa Naza`a Yadahu  Fa'idh ā Hiya Bayđā 'u Lilnn āžir ī na     َ026-033 Nxori dorën prej xhepit, kur qe, ajo në sy të shikuesve flakëronte nga bardhësia.     وَنَزَعَ يَدَه ُ ُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَا ءُ لِلنّ َاظِر ِي نَ   
    Qā la Lilmala'i Ĥawlahu  'Inn a Hādh ā Lasāĥir un `Alī mun     َ026-034 (faraoni) Parisë që e rrethonte, u tha: “Vërtet, ky qenka magjistar shumë i aftë!”     قَا لَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ~ ُ إِنّ َ هَذَا لَسَاحِرٌ عَلِي م ٌ    
    Yur ī du 'An  Yukh r ijakum  Min 'Arđikum  Bisiĥr ihi  Famādh ā Ta'murū na     َ026-035 Që me magjinë e vet dëshiron t’ju dëbojë nga toka juaj, e ç’më propozoni mua?     يُر ِي دُ أَن ْ يُخْر ِجَكُم ْ مِنْ أَرْضِكُم ْ بِسِحْر ِه ِ ِ فَمَاذَا تَأْمُرُو نَ   
    Qālū  'Arjihi  Wa 'Akh ā hu  Wa A b `ath  Fī A l-Madā 'ini Ĥāsh ir ī na     َ026-036 Paria) Shtyje atë dhe vëlain e tij (çështjen e tyre) për më vonë, e ti dërgo nëpër qytete tubues.     قَالُو ا  أَرْجِه ِ ِ وَأَخَا ه ُ ُ وَاب ْعَثْ فِي ا لْمَدَائِنِ حَاشِر ِي نَ   
    Ya'tū ka Bikulli Saĥĥā r in `Alī min     َ026-037 Që t’i sjellin të gjithë magjistarët e dijshëm këtu.     يَأْتُو كَ بِكُلِّ سَحَّا رٍ عَلِي م ٍ    
    Fajumi`a A s-Saĥaratu Limīqā ti Yawmin  Ma`lū min     َ026-038 Dhe, magjistarët u tubuan në kohën e ditës së caktuar.     فَجُمِعَ ا ل سَّحَرَةُ لِمِيقَا تِ يَوْم ٍ  مَعْلُو م ٍ    
     Wa Qī la Lilnn ā si Hal 'An tum  Muj tami`ū na     َ026-039 Edhe popullit iu tha: “Ejani e tubohuni,     وَقِي لَ لِلنّ َا سِ هَلْ أَن ْتُم ْ مُج ْتَمِعُو نَ   
    La`allanā Nattabi`u A s-Saĥarata 'In  Kānū Humu A l-Gh ālibī na     َ026-040 Ashtu që t’i përkrahin magjistarët, nëse ata triumfojnë”.     لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ا ل سَّحَرَةَ إِن ْ كَا نُوا  هُمُ ا لْغَالِبِي نَ   
    Falamm ā Jā 'a A s-Saĥaratu Qālū Lifir `awna 'A'inn a Lanā La'aj rāan 'In  Kunn ā Naĥnu A l-Gh ālibī na     َ026-041 E kur erdhën magjistarët i thanë faaonit: “A do të ketë shpërblim për ne, nëse dalim ngadhnjimtarë?”     فَلَمّ َا جَا ءَ ا ل سَّحَرَةُ قَال ُوا  لِفِرْعَوْنَ أَئِنّ َ لَنَا لَأَج ْرا ً  إِن ْ كُنّ َا نَحْنُ ا لْغَالِبِي نَ   
    Qā la Na`am  Wa 'Inn akum  'Idh āan  Lamina A l-Muqarrabī na     َ026-042 Ai tha: “Po, bile ju do të jeni atëherë prej më të afërmve!”     قَا لَ نَعَمْ وَإِنّ َكُمْ إِذا ً  لَمِنَ ا لْمُقَرَّبِي نَ   
    Qā la  Lahum  Mūsá  'Alqū Mā  'An tum  Mulqū na     َ026-043 Musai atyre u tha: “Hidhnie atë që keni për ta hedhur!”     قَا لَ لَهُم ْ مُوسَى  أَلْقُوا  مَا  أَن ْتُم ْ مُلْقُو نَ   
    Fa'alqaw Ĥibālahum  Wa `Işīyahum  Wa Qālū Bi`izzati Fir `awna 'Inn ā Lanaĥnu A l-Gh ālibū na     َ026-044 E ata i hodhën litarët dhe shkopinjtë e tyre duke thënë: “Për hir të madhërisë së faraonit, ne me sifuri do të jemi ngadhënjyes!”     فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا  بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنّ َا لَنَحْنُ ا لْغَالِبُو نَ   
    Fa'alqá Mūsá `Aşā hu  Fa'idh ā Hiya Talqafu Mā Ya'fikū na     َ026-045 Atëherë edhe Musai e hodhi shkopin e vet, i cili menjëherë gëltiset gjithë çka kishin improvizuar ata.     فَأَلْقَى مُوسَى عَصَا ه ُ ُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُو نَ   
    Fa'ulqiya A s-Saĥaratu Sājidī na     َ026-046 Atëherë magjistarët ranë në sexhde (u përulën).     فَأُلْقِيَ ا ل سَّحَرَةُ سَاجِدِي نَ   
    Qālū  'Ā mann ā Birabbi A l-`Ālamī na     َ026-047 E thanë: “Ne i besuam Zotit të botëve,     قَالُو ا  آمَنّ َا بِرَبِّ ا لْعَالَمِي نَ   
    Rabbi Mūsá Wa Hārū na     َ026-048 Zotit të Musait e të Harunit!”     رَبِّ مُوسَى وَهَارُو نَ   
    Qā la 'Ā man tum  Lahu  Qab la 'An 'Ā dh ana Lakum   ۖ   'Inn ahu  Lakabīrukumu A l-Ladh ī `Allamakumu A s-Siĥra Falasawfa Ta`lamū na  ۚ   La'uqaţţi`ann a 'Aydiyakum  Wa 'Arjulakum  Min Kh ilā fin  Wa La'uşallibann akum  'Aj ma`ī na     َ026-049 Ai (faraoni) tha: “I besuat atij, para se t’ju lejoja unë?!” S’ka dyshim se ai (Musai) është prijësi juaj që ua mësoi juve magjinë, e keni për të marrë vesh më vonë. Unë do t’ua shkurtoi (do t’ua prejë) duart dhe këmbët tuaja të anës së kundër (klithi) dhe që të gjithëve do t’u gozhdoj”.     قَا لَ آمَن ْتُمْ لَه ُ ُ قَب ْلَ أَن ْ آذَنَ لَكُمْ  ۖ   إِنّ َه ُ ُ لَكَبِيرُكُمُ ا لَّذِي عَلَّمَكُمُ ا ل سِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُو نَ  ۚ   لَأُقَطِّعَنّ َ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم ْ مِنْ خِلاَف ٍ  وَلَأُصَلِّبَنّ َكُمْ أَج ْمَعِي نَ   
    Qālū Lā Đayra  ۖ   'Inn ā  'Ilá Rabbinā Mun qalibū na     َ026-050 Ata (magjistarët) thanë: “S’ka rëndësi, ne kthehemi Zotit tonë,     قَالُوا  لاَ ضَيْرَ  ۖ   إِنّ َا  إِلَى رَبِّنَا مُن ْقَلِبُو نَ   
    'Inn ā Naţ ma`u 'An  Yagh fir a Lanā Rabbunā Kh aţāyānā  'An  Kunn ā  'Awwala A l-Mu'uminī na     َ026-051 Meqë ne jemi besimtarët e parë, shpresojmë se Zoti ynë do të na i falë mëkatet tona!”     إِنّ َا نَط ْمَعُ أَن ْ يَغْفِر َ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا  أَن ْ كُنّ َا  أَوَّلَ ا لْمُؤْمِنِي نَ   
     Wa 'Awĥaynā  'Ilá Mūsá  'An 'Asr i Bi`ibādī  'Inn akum  Muttaba`ū na     َ026-052 Ne e urdhëruam (përmes shpalljes) Musain: “Të udhëtosh natan me robërit e Mij dhe se ju do të ndiqeni (prej faraonit)”.     وَأَوْحَيْنَا  إِلَى مُوسَى  أَنْ أَسْر ِ بِعِبَادِي  إِنّ َكُم ْ مُتَّبَعُو نَ   
    Fa'arsala Fir `awnu Fī A l-Madā 'ini Ĥāsh ir ī na     َ026-053 E faraoni dërgoi nëpër qytete për të tubuar njerëz,     فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي ا لْمَدَائِنِ حَاشِر ِي نَ   
    'Inn a Hā 'uulā ' Lash ir dh imatun  Qalīlū na     َ026-054 (Duke u thënë se) Ata janë një grup i vogël (të cilët ikën me Musain).     إِنّ َ هَاؤُلاَء لَشِرْذِمَة ٌ  قَلِيلُو نَ   
     Wa 'Inn ahum  Lanā Lagh ā 'ižū na     َ026-055 Dhe se me të vërtetë, ata na kanë zemëruar (dhe ikën pa lejen tonë).     وَإِنّ َهُمْ لَنَا لَغَائِظُو نَ   
     Wa 'Inn ā Lajamī `un Ĥādh irū na     َ026-056 E me të vërtetë, ne duhet të jemi syçelë.     وَإِنّ َا لَجَمِي عٌ حَاذِرُو نَ   
    Fa'akh raj nāhum  Min  Jann ā tin  Wa `Uyū nin     َ026-057 Dhe Ne (u mbushëm mendjen e) i nxorëm prej kopshteve e burimeve,     فَأَخْرَج ْنَاهُم ْ مِن ْ جَنّ َا ت ٍ  وَعُيُو ن ٍ    
     Wa Kunū zin  Wa Maqā min  Kar ī min     َ026-058 prej pasurisë në depo dhe prej vendbanimeve të bukura.     وَكُنُو ز ٍ  وَمَقَا م ٍ  كَر ِي م ٍ    
    Kadh ālika Wa 'Awrath nāhā Banī  'Isrā 'ī la     َ026-059 Ja ashtu, Ne ua bëmë atë trashëgim beni israilëve.     كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي  إِسْرَائِي لَ   
    Fa'atba`ūhum  Mush r iqī na     َ026-060 E ata (të faraonit) i arritën (beni israilët) në kohën e lindjes së diellit.     فَأَتْبَعُوهُم ْ مُشْر ِقِي نَ   
    Falamm ā Tarā 'á  A l-Jam `ā ni Qā la 'Aşĥā bu Mūsá  'Inn ā Lamud rakū na     َ026-061 Dhe kur u panë dy grupet, shokët e Musait Thanë: “Me siguri na zunë!”     فَلَمّ َا تَرَاءَى ا لْجَمْعَا نِ قَا لَ أَصْحَا بُ مُوسَى  إِنّ َا لَمُد ْرَكُو نَ   
    Qā la Kallā   ۖ   'Inn a Ma`iya Rabbī Sayahdī ni     َ026-062 Ai (Musai) tha: Kurrsesi, me mua është Zoti im, Ai do të më udhëzojë”.     قَا لَ كَلاَّ  ۖ   إِنّ َ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِي نِ   
    Fa'awĥaynā  'Ilá Mūsá  'Ani A r ib  Bi`aşā ka A l-Baĥra  ۖ   Fān falaqa Fakā na Kullu Fir qin  Kālţţawdi A l-`Ažī mi     َ026-063 Ndërsa Ne Musait i thamë: “Meshkopin tënd bjeri detit”. Deti u nda dhe çdo pjesë u bë si kodër e madhe.     فَأَوْحَيْنَا  إِلَى مُوسَى  أَنِ ا ر ِب ْ بِعَصَا كَ ا لْبَحْرَ  ۖ   فَا ن فَلَقَ فَكَا نَ كُلُّ فِرْق ٍ  كَا ل طَّوْدِ ا لْعَظِي مِ   
     Wa 'Azlafnā Th amm a A l-'Ā kh ar ī na     َ026-064 E Ne i afruam atje të tjerët (ata të faraonit).     وَأَزْلَفْنَا ثَمّ َ ا لآخَر ِي نَ   
     Wa 'An jaynā Mūsá Wa Man  Ma`ahu  'Aj ma`ī na     َ026-065 Dhe Ne e shpëtuam Musain dhe të gjithë ata që ishin me të.     وَأَن ْجَيْنَا مُوسَى وَمَن ْ مَعَهُ~ ُ أَج ْمَعِي نَ   
    Th umm a 'Agh raq nā A l-'Ā kh ar ī na    َ026-066 Kurse të tjerët i përmbytëm në ujë.     ثُمّ َ أَغْرَق ْنَا ا لآخَر ِي نَ   
    'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan   ۖ   Wa Mā Kā na 'Akth aruhum  Mu'uminī na     َ026-067 Vërtet, në këtë (ngjarje) ka fakte, por megjithatë shumica nuk besuan.     إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً   ۖ   وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُم ْ مُؤْمِنِي نَ   
     Wa 'Inn a Rabbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu     َ026-068 Nuk ka dyshim se Zoti yt është i gjithfuqishëm dhe i mëshirshëm.     وَإِنّ َ رَبَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّحِي مُ   
     Wa A tlu `Alayhim  Naba'a 'Ib rāhī ma     َ026-069 Lexoju (nga ajo që të shpallëm ty Muhammed) atyre ngjarjen e Ibrahimit.     وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِب ْرَاهِي مَ   
    'Idh  Qā la Li'abī hi  Wa Qawmihi Mā Ta`budū na     َ026-070 Kur i tha babait të vet dhe popullit të vet: “çka jeni duke adhuruar?”     إِذْ قَا لَ لِأَبِي ه ِ ِ وَقَوْمِه ِ ِ مَا تَعْبُدُو نَ   
    Qālū Na`budu 'Aşnāmāan  Fanažallu Lahā `Ākifī na     َ026-071 Ata i thanë: “Adhurojmë idhuj, vazhdimisht u jemi besnikë atyre!”     قَالُوا  نَعْبُدُ أَصْنَاما ً  فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِي نَ   
    Qā la Hal Yasma`ūnakum  'Idh  Tad `ū na     َ026-072 Ai i tha: “A ju dëgjojnë ata juve kur të luteni?”     قَا لَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَد ْعُو نَ   
    'Aw Yan fa`ūnakum  'Aw Yađurrū na     َ026-073 Ose, “a u sjellin juve dobi apo dëm?”     أَوْ يَن ْفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّو نَ   
    Qālū Bal Wajad nā  'Ā bā 'anā Kadh ālika Yaf`alū na     َ026-074 Ata thanë: “Jo, por kështu i gjetëm se bënin edhe prindërit tanë!”     قَالُوا  بَلْ وَجَد ْنَا  آبَاءَنَا كَذَلِكَ يَفْعَلُو نَ   
    Qā la 'Afara'aytum  Mā Kun tum  Ta`budū na     َ026-075 Ai tha: “A po shihni se ç’po adhuroni?”     قَا لَ أَفَرَأَيْتُم ْ مَا كُن ْتُمْ تَعْبُدُو نَ   
    'An tum  Wa 'Ā bā 'uukumu A l-'Aq damū na     َ026-076 Ju dhe prindërit tuaj të mëparshëm,     أَن ْتُمْ وَآبَاؤُكُمُ ا لأَق ْدَمُو نَ   
    Fa'inn ahum  `Adū wun  Lī  'Illā Rabba A l-`Ālamī na     َ026-077 Në të vërtetë, ata (që adhuroni ju) janë armiq të mij. përveç Zotit të botëve (nëse përveç idhujve adhuroni edhe Atë).     فَإِنّ َهُمْ عَدُوّ ٌ  لِي  إِلاَّ رَبَّ ا لْعَالَمِي نَ   
    Al-Ladh ī Kh alaqanī Fahuwa Yahdī ni     َ026-078 Zoti që më krijoi, Ai më udhëzon mua,     ا لَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِي نِ  
    Wa A l-Ladh ī Huwa Yuţ `imunī Wa Yasqī ni     َ026-079 Dhe Ai që më ushqen dhe më jep të pijë,     وَا لَّذِي هُوَ يُط ْعِمُنِي وَيَسْقِي نِ   
     Wa 'Idh ā Mar iđtu Fahuwa Yash fī ni     َ026-080 Dhe kur të sëmurem A më shëron,     وَإِذَا مَر ِضْتُ فَهُوَ يَشْفِي نِ   
    Wa A l-Ladh ī Yumītunī Th umm a Yuĥyī ni     َ026-081 Ai më bën të vdesë e mandej më ngjall,     وَا لَّذِي يُمِيتُنِي ثُمّ َ يُحْيِي نِ   
    Wa A l-Ladh ī  'Aţ ma`u 'An  Yagh fir a Lī Kh aţī 'atī Yawma A d-Dī ni     َ026-082 Ai te i cili kam shpresë se do të m’i falë mëkatet e mia në ditën e gjykimit.     وَا لَّذِي  أَط ْمَعُ أَن ْ يَغْفِر َ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ ا ل دِّي نِ   
    Rabbi Hab  Lī Ĥukmāan  Wa 'Alĥiq nī Biş-Şāliĥī na     َ026-083 Zoti im, më dhuro mua urtësi dhe më bashko me të mirët!     رَبِّ هَب ْ لِي حُكْما ً  وَأَلْحِق ْنِي بِا ل صَّالِحِي نَ   
     Wa A j `al  Lī Lisā na Şid qin  Fī A l-'Ā kh ir ī na     َ026-084 Më bën përkujtim të mirë ndër ata që vijnë pas,     وَاج ْعَل ْ لِي لِسَا نَ صِد ْق ٍ  فِي ا لآخِر ِي نَ   
     Wa A j `alnī Min  Warath ati Jann ati A n -Na`ī mi     َ026-085 Më bn prej trashëgesve të Xhennetit të begatshëm,     وَاج ْعَلْنِي مِن ْ وَرَثَةِ جَنّ َةِ ا ل نّ َعِي مِ   
     Wa A gh fir Li'abī  'Inn ahu Kā na Mina A đ-Đā llī na     َ026-086 Dhe fale babaim tim, se ai vërtet ishtë nga ata të humburit,     وَاغْفِرْ لِأَبِي  إِنّ َه ُ ُ كَا نَ مِنَ ا ل ضَّا لِّي نَ   
     Wa Lā Tukh zinī Yawma Yub `ath ū na     َ026-087 E mos më turpëro në ditën kur do të ringjallen.     وَلاَ تُخْزِنِي يَوْمَ يُب ْعَثُو نَ   
    Yawma Lā Yan fa`u Mā lun  Wa Lā Banū na     َ026-088 Ditën kur nuk bën dobi as malli, as fëmijët.     يَوْمَ لاَ يَن ْفَعُ مَا ل ٌ  وَلاَ بَنُو نَ   
    'Illā Man 'Atá A l-Laha  Biqalbin  Salī min     َ026-089 (bën dobi) Vetëm kush i paraqitet Zotit me zemër të shëndoshë.     إِلاَّ مَنْ أَتَى ا ل لَّهَ بِقَلْب ٍ  سَلِي م ٍ    
     Wa 'Uzlifati A l-Jann atu Lilmuttaqī na     َ026-090 E Xhenneti u afrohet atyre që ishin të devotshëm.     وَأُزْلِفَتِ ا لْجَنّ َةُ لِلْمُتَّقِي نَ   
     Wa Burr izati A l-Jaĥī mu Lilgh āwī na     َ026-091 Ndërsa Xhehennem u dëftohet atyre që ishin të humbur.     وَبُرِّزَتِ ا لْجَحِي مُ لِلْغَاوِي نَ   
     Wa Qī la  Lahum  'Ayna Mā Kun tum  Ta`budū na     َ026-092 Dhe atyre u thuhet: “Ku janë ata që i adhuronit ju”,     وَقِي لَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُن ْتُمْ تَعْبُدُو نَ   
    Min  Dū ni A l-Lahi  Hal Yan şurūnakum  'Aw Yan taşirū na     َ026-093 Pos All-llahut? Ata, a mund t’ju ndihmojnë juve o vetes?     مِن ْ دُو نِ ا ل لَّهِ هَلْ يَن ْصُرُونَكُمْ أَوْ يَن ْتَصِرُو نَ   
    Fakub kibū Fīhā Hum  Wa A l-Gh āwū na     َ026-094 E ata (idhujt) dhe adhuruesit e tyre, njëri mbi tjetrin hudhën në të,     فَكُب ْكِبُوا  فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُو نَ   
     Wa Junū du 'Ib lī sa 'Aj ma`ū na     َ026-095 Dhe të gjithë ushtria (ithtarët) r djallit.     وَجُنُو دُ إِب ْلِي سَ أَج ْمَعُو نَ   
    Qālū Wa Hum  Fīhā Yakh taşimū na     َ026-096 E duke u grindur mes vete në të, ata thonë:     قَالُوا  وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُو نَ   
    Ta-Allā hi 'In  Kunn ā Lafī Đalā lin  Mubī nin     َ026-097 “Pasha All-llahun, njëmend ne kemi qenë krejtësisht të humbur”,     تَاللَّهِ إِن ْ كُنّ َا لَفِي ضَلاَل ٍ  مُبِي ن ٍ    
    'Idh  Nusawwīkum  Birabbi A l-`Ālamī na     َ026-098 Kur juve (idhuj) u kemi barazuar me Zotin e botëve.     إِذْ نُسَوِّيكُم ْ بِرَبِّ ا لْعَالَمِي نَ   
     Wa Mā  'Ađallanā  'Illā A l-Muj r imū na     َ026-099 Neve nuk na humbi kush tjetër vetëm se kriminelët (prijësit).     وَمَا  أَضَلَّنَا  إِلاَّ ا لْمُج ْر ِمُو نَ   
    Famā Lanā Min  Sh āfi`ī na     َ026-100 E tash për ne nuk ndonjë ndihmës (ndërmjetësues).     فَمَا لَنَا مِن ْ شَافِعِي نَ   
     Wa Lā Şadī qin Ĥamī min     َ026-101 Nuk ka as ndonjë mik të sinqertë.     وَلاَ صَدِي قٍ حَمِي م ٍ    
    Falaw 'Ann a Lanā Karratan  Fanakū na Mina A l-Mu'uminī na     َ026-102 E, sikur të mnud të kthehemi (dynja) edhe njëherë,, do të bëheshim besimtarë.     فَلَوْ أَنّ َ لَنَا كَرَّة ً  فَنَكُو نَ مِنَ ا لْمُؤْمِنِي نَ   
    'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan   ۖ   Wa Mā Kā na 'Akth aruhum  Mu'uminī na     َ026-103 Në këtë (që u përmend) ka argumente të bindshme, po shumica e tyre nuk besuan.     إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً   ۖ   وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُم ْ مُؤْمِنِي نَ   
     Wa 'Inn a Rabbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu     َ026-104 Është e vërtetë se Zoti yt është i gjithëfuqishëm dhe i mëshirshëm.     وَإِنّ َ رَبَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّحِي مُ   
    Kadh dh abat Qawmu Nūĥin A l-Mursalī na     َ026-105 Edhe populli i Nuhut gënjeu të dërguarit.     كَذَّبَتْ قَوْمُ نُو ح ٍ  ا لْمُرْسَلِي نَ   
    'Idh  Qā la  Lahum  'Akh ūhum  Nūĥun 'Alā Tattaqū na     َ026-106 Kur vëllai i tyre (nga gjaku), Nuhu u tha: “A nuk jeni kah frikësoheni?     إِذْ قَا لَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُو حٌ أَلاَ تَتَّقُو نَ   
    'Inn ī Lakum  Rasū lun 'Amī nun     َ026-107 Unë jam për ju pejgamber besnik.     إِنّ ِي لَكُمْ رَسُو لٌ أَمِي ن ٌ    
    Fā ttaqū A l-Laha  Wa 'Aţī`ū ni     َ026-108 Keni frikë (dënimit të) All-llahut e më dëgjoni mua.     فَا تَّقُوا  ا ل لَّهَ وَأَطِيعُو نِ   
     Wa Mā  'As'alukum  `Alayhi Min 'Aj r in  ۖ   'In 'Aj r ī  'Illā `Alá Rabbi A l-`Ālamī na     َ026-109 Unë për këtë nuk kërkoj prej jush ndonjë shpërblim, shpërblimi për mua është vetëm prej Zotit të botëve.     وَمَا  أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَج ْر ٍ   ۖ   إِنْ أَج ْر ِي  إِلاَّ عَلَى رَبِّ ا لْعَالَمِي نَ   
    Fā ttaqū A l-Laha  Wa 'Aţī`ū ni     َ026-110 Pra (edhe njëherë u them) frikësohuni prej All-llahut e më dëgjoni mua!     فَا تَّقُوا  ا ل لَّهَ وَأَطِيعُو نِ   
    Qālū  'Anu'uminu Laka Wa A  A l-'Ardh alū na     َ026-111 Ata thanë: “E si të besojmë ty, kur ty të besojnë të ultit?”     قَالُو ا  أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ ا لأَرْذَلُو نَ   
    Qā la Wa Mā `Ilmī Bimā Kānū Ya`malū na     َ026-112 Ai tha: “Unë nuk dijë se ç’punuan ata (që ju u thoni të ulët)”.     قَا لَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَا نُوا  يَعْمَلُو نَ   
    'In Ĥisābuhum  'Illā `Alá Rabbī  ۖ   Law Tash `urū na     َ026-113 Përgjegjësia e tyre, nëse kuptoni, është vetëm para Zotit tim.     إِنْ حِسَابُهُمْ إِلاَّ عَلَى رَبِّي  ۖ   لَوْ تَشْعُرُو نَ   
     Wa Mā  'Anā Biţār idi A l-Mu'uminī na     َ026-114 E unë nuk do t’i përzë besimtarët.     وَمَا  أَنَا بِطَار ِدِ ا لْمُؤْمِنِي نَ   
    'In 'Anā  'Illā Nadh ī r un  Mubī nun     َ026-115 Unë nuk jamë tjetër, por vetëm sa t’u tërheq vërejtjen haptas.     إِنْ أَنَا  إِلاَّ نَذِي ر ٌ  مُبِي ن ٌ    
    Qālū La'in  Lam  Tan tahi Yā Nū ĥu Latakūnann a Mina A l-Marjūmī na     َ026-116 Ata i thanë: “O Nuh! Nëse nuk heq dorë (nga ajo që mëson), do të gurëzohesh (do të mbytesh me gurë)”.     قَالُوا  لَئِن ْ لَمْ تَن ْتَه ِ ِ يَانُو حُ لَتَكُونَنّ َ مِنَ ا لْمَرْجُومِي نَ   
    Qā la Rabbi 'Inn a Qawmī Kadh dh abū ni     َ026-117 Ai tha: “O Zoti im, populli im më pandeh gënjeshtar.     قَا لَ رَبِّ إِنّ َ قَوْمِي كَذَّبُو نِ   
    Fāftaĥ Baynī Wa Baynahum  Fatĥāan  Wa Najjinī Wa Man  Ma`ī Mina A l-Mu'uminī na     َ026-118 Pra Ti me drejtësinë tënde gjyko ndërmjet meje dhe atyre dhe më shpëto mua dhe besimtarët që janë me mua!”     فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحا ً  وَنَجِّنِي وَمَن ْ مَعِي مِنَ ا لْمُؤْمِنِي نَ   
    Fa'an jaynā hu  Wa Man  Ma`ahu Fī A l-Fulki A l-Mash ĥū ni     َ026-119 Andaj Ne e shpëtuam atë dhe të gjithë ata që ishin me të në anijen e mbushur plot.     فَأَن جَيْنَا ه ُ ُ وَمَن ْ مَعَه ُ ُ فِي ا لْفُلْكِ ا لْمَشْحُو نِ   
    Th umm a 'Agh raq nā Ba`du A l-Bāqī na    َ026-120 Mandej i mbytëm në ujë ata që betën pas tyre.     ثُمّ َ أَغْرَق ْنَا بَعْدُ ا لْبَاقِي نَ   
    'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan   ۖ   Wa Mā Kā na 'Akth aruhum  Mu'uminī na     َ026-121 Edhe në këtë (ngjarje) ka argumente, po shumica e tyre nuk ishin besimtarë.     إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً   ۖ   وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُم ْ مُؤْمِنِي نَ   
     Wa 'Inn a Rabbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu     َ026-122 S’ka dyshim se Zoti yt është i plotfuqishëm i mëshirshëm.     وَإِنّ َ رَبَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّحِي مُ   
    Kadh dh abat `Ā dun A l-Mursalī na     َ026-123 Edhe populli Ad nuk i besoi të dërguarit.     كَذَّبَتْ عَا د ٌ  ا لْمُرْسَلِي نَ   
    'Idh  Qā la  Lahum  'Akh ūhum  Hū dun 'Alā Tattaqū na     َ026-124 Kur vëllai i tyre, Hudi u tha: “A nuk frikësoheni?”     إِذْ قَا لَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُو دٌ أَلاَ تَتَّقُو نَ   
    'Inn ī Lakum  Rasū lun 'Amī nun     َ026-125 Unë për ju jam i dërguar besnik.     إِنّ ِي لَكُمْ رَسُو لٌ أَمِي ن ٌ    
    Fā ttaqū A l-Laha  Wa 'Aţī`ū ni     َ026-126 Andaj, keni frikë (dënimit të) All-llahut dhe më dëgjoni mua.     فَا تَّقُوا  ا ل لَّهَ وَأَطِيعُو نِ   
     Wa Mā  'As'alukum  `Alayhi Min 'Aj r in  ۖ   'In 'Aj r ī  'Illā `Alá Rabbi A l-`Ālamī na     َ026-127 Unë nuk kërkoj për këtë ndonjë shpërblim prej jush, e shpërblimi është vetëm prej Zotit të botëve.     وَمَا  أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَج ْر ٍ   ۖ   إِنْ أَج ْر ِي  إِلاَّ عَلَى رَبِّ ا لْعَالَمِي نَ   
    'Atab nū na Bikulli R ī `in 'Ā yatan  Ta`bath ū na     َ026-128 A në çdo bregore ngritni ndonjë shtëpi (ndërtesë) sa për lojë?     أَتَب ْنُو نَ بِكُلِّ ر ِي ع ٍ  آيَة ً  تَعْبَثُو نَ   
     Wa Tattakh idh ū na Maşāni`a La`allakum  Takh ludū na     َ026-129 Dhe a i ndërtoni pallatet e fortifikura që të jeni përgjithmonë?     وَتَتَّخِذُو نَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُو نَ   
     Wa 'Idh ā Baţash tum  Baţash tum  Jabbār ī na     َ026-130 E kur rrëmbeni, rrëmbeni mizorisht.     وَإِذَا بَطَشْتُم ْ بَطَشْتُمْ جَبَّار ِي نَ   
    Fā ttaqū A l-Laha  Wa 'Aţī`ū ni     َ026-131 Pra, kinie frikë All-llahun dhe në dëgjoni mua!     فَا تَّقُوا  ا ل لَّهَ وَأَطِيعُو نِ   
     Wa A  A l-Ladh ī  'Amaddakum  Bimā Ta`lamū na     َ026-132 Kinie frikë Atë që u pajisi me çka e dinit vet.     وَا تَّقُوا  ا لَّذِي  أَمَدَّكُم ْ بِمَا تَعْلَمُو نَ   
    'Amaddakum  Bi'an`ā min  Wa Banī na     َ026-133 U pajisi me mjete gjallërimi e me djem.     أَمَدَّكُم ْ بِأَنْعَا م ٍ  وَبَنِي نَ   
     Wa Jann ā tin  Wa `Uyū nin     َ026-134 Me kopshte e me burime uji.     وَجَنّ َا ت ٍ  وَعُيُو ن ٍ    
    'Inn ī  'Akh ā fu `Alaykum  `Adh ā ba Yawmin `Ažī min     َ026-135 Vërtet, unë i frikësohem dënimit tuaj në një ditë të madhe.     إِنّ ِي  أَخَا فُ عَلَيْكُمْ عَذَا بَ يَوْمٍ عَظِي م ٍ    
    Qālū Sawā 'un `Alaynā  'Awa`ažta 'Am  Lam  Takun  Mina A l-Wā`ižī na     َ026-136 Ata thanë: “Për ne është krejt një, si na këshillove, si nuk na këshillove!”     قَالُوا  سَوَا ءٌ عَلَيْنَا  أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن ْ مِنَ ا لْوَاعِظِي نَ   
    'In Hādh ā  'Illā Kh uluqu A l-'Awwalī na     َ026-137 Kjo (që na këshillon ti) nuk është tjetër vetëm se traditë (mitesh) të popujve të lashtë.     إِنْ هَذَا  إِلاَّ خُلُقُ ا لأَوَّلِي نَ   
     Wa Mā Naĥnu Bimu`adh dh abī na     َ026-138 Se ne nuk kemi për t’u dënaur.     وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِي نَ   
    Fakadh dh abū hu  Fa'ahlaknāhum   ۗ   'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan   ۖ   Wa Mā Kā na 'Akth aruhum  Mu'uminī na     َ026-139 Dhe ashtu ata e trajtuan atë (Hudin) gënjeshtarët, e Ne atëhere i shkatërruam. Edhe ky është një fakt, po shumiza e tyre nuk besuan.     فَكَذَّبُو ه ُ ُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ  ۗ   إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً   ۖ   وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُم ْ مُؤْمِنِي نَ   
     Wa 'Inn a Rabbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu     َ026-140 Vëretet, Zoti yt është i plotfuqishëm i mëshirshëm.     وَإِنّ َ رَبَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّحِي مُ   
    Kadh dh abat  Th amū du A l-Mursalī na     َ026-141 Edhe kabilja Themud nuk i besoi të dërguarit.     كَذَّبَتْ ثَمُو دُ ا لْمُرْسَلِي نَ   
    'Idh  Qā la  Lahum  'Akh ūhum  Şāliĥun 'Alā Tattaqū na     َ026-142 Kur vëllai i tyre, Salihu u tha: “A nuk frikësoheni?”     إِذْ قَا لَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَال ِحٌ أَلاَ تَتَّقُو نَ   
    'Inn ī Lakum  Rasū lun 'Amī nun     َ026-143 Unë për ju jam i dërguar besnik.     إِنّ ِي لَكُمْ رَسُو لٌ أَمِي ن ٌ    
    Fā ttaqū A l-Laha  Wa 'Aţī`ū ni     َ026-144 Andaj, kinie frikë (dënimin e) e All-llahut dhe mua më dëgjoni!”     فَا تَّقُوا  ا ل لَّهَ وَأَطِيعُو نِ   
     Wa Mā  'As'alukum  `Alayhi Min 'Aj r in  ۖ   'In 'Aj r iya 'Illā `Alá Rabbi A l-`Ālamī na     َ026-145 Unë nuk kërkoj për këtë ndonjë shpërblim prej jush, shpërblimi im është vetëm prej Zotit të botëve.     وَمَا  أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَج ْر ٍ   ۖ   إِنْ أَج ْر ِيَ إِلاَّ عَلَى رَبِّ ا لْعَالَمِي نَ   
    'Atutrakū na Fī Mā Hāhunā  'Ā minī na     َ026-146 A jeni të sigurt se do të mbeteni në këtë që jeni (përgjithmonë)?     أَتُتْرَكُو نَ فِي مَا هَاهُنَا  آمِنِي نَ   
    Fī Jann ā tin  Wa `Uyū nin     َ026-147 Në kopshte e në burime.     فِي جَنّ َا ت ٍ  وَعُيُو ن ٍ    
     Wa Zurū `in  Wa Nakh lin  Ţal`uhā Hađī mun     َ026-148 Edhe në të mbjella, e me hurma me frutat e tyre të freskët.     وَزُرُو ع ٍ  وَنَخْل ٍ  طَلْعُهَا هَضِي م ٌ    
     Wa Tanĥitū na Mina A l-Jibā li Buyūtāan  Fār ihī na     َ026-149 Dhe ju me mjeshtëri po ndërtoni shtëpi nëpër kodra shkëmbore.     وَتَنْحِتُو نَ مِنَ ا لْجِبَا لِ بُيُوتا ً  فَا ر ِهِي نَ   
    Fā ttaqū A l-Laha  Wa 'Aţī`ū ni     َ026-150 Pra, kini frikë All-llahun e më dëgjoni mua.     فَا تَّقُوا  ا ل لَّهَ وَأَطِيعُو نِ   
     Wa Lā Tuţī`ū  'Am ra A l-Musr ifī na     َ026-151 E mos shkoni pas atyre që janë të pa frenuar (që e teprojnë me vepra të këqia).     وَلاَ تُطِيعُو ا  أَمْرَ ا لْمُسْر ِفِي نَ   
    Al-Ladh ī na Yufsidū na Fī A l-'Arđi Wa Lā Yuşliĥū na     َ026-152 Të cilët në tokë bëjnë shkatërrime, nuk bëjnë mirë.     ا لَّذِي نَ يُفْسِدُو نَ فِي ا لأَرْضِ وَلاَ يُصْلِحُو نَ  
    Qālū  'Inn amā  'An ta Mina A l-Musaĥĥar ī na     َ026-153 Ata i thanë: “Ti je vetëm i magjepsur”.     قَالُو ا  إِنّ َمَا  أَن ْتَ مِنَ ا لْمُسَحَّر ِي نَ   
    Mā  'An ta 'Illā Bash arun  Mith lunā Fa'ti Bi'ā yatin 'In  Kun ta Mina A ş-Şādiqī na     َ026-154 Ti nuk je tjetër vetëm se njeri sikurse edhe ne, e nëse e thua të vërtetën, sille pra ndonjë argument!”     مَا  أَن ْتَ إِلاَّ بَشَر ٌ  مِثْلُنَا فَأْتِ بِآيَة ٍ  إِن ْ كُن ْتَ مِنَ ا ل صَّادِقِي نَ   
    Qā la Hadh ihi Nāqatun  Lahā Sh ir bun  Wa Lakum  Sh ir bu Yawmin  Ma`lū min     َ026-155 Ai tha: “Ja, kjo është devja, kjo do të pijë (ujë) në një ditë të caktuar, kurse ju në një ditë tjetër (jo për një ditë).     قَا لَ هَذِه ِ ِ نَاقَة ٌ  لَهَا شِرْب ٌ  وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْم ٍ  مَعْلُو م ٍ    
     Wa Lā Tamassūhā Bisū 'in  Faya'kh udh akum  `Adh ā bu Yawmin `Ažī min     َ026-156 Dhe kësaj të mos i bëni ndonjë të keqe, se do t’ju godasë dënimi i ditës së madhe!”     وَلاَ تَمَسُّوهَا بِسُو ء ٍ  فَيَأْخُذَكُمْ عَذَا بُ يَوْمٍ عَظِي م ٍ    
    Fa`aqarūhā Fa'aşbaĥū Nādimī na     َ026-157 Po ata e therrën atë, madje u penduan (nga frika).     فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا  نَادِمِي نَ   
    Fa'akh adh ahumu A l-`Adh ā bu  ۗ   'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan   ۖ   Wa Mā Kā na 'Akth aruhum  Mu'uminī na     َ026-158 Por ata i zuri ai dënimi i premtuar. Edhe në këtë ka argument, por shumica e tyre nuk u bënë besimtarë.     فَأَخَذَهُمُ ا لْعَذَا بُ  ۗ   إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً   ۖ   وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُم ْ مُؤْمِنِي نَ   
     Wa 'Inn a Rabbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu     َ026-159 Vërtet Zoti yt është i plotfuqishëm i mëshirshëm.     وَإِنّ َ رَبَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّحِي مُ   
    Kadh dh abat Qawmu Lūţin A l-Mursalī na     َ026-160 Populli i Lutit të dërguarit i konsideroi gënjeshtarë.     كَذَّبَتْ قَوْمُ لُو ط ٍ  ا لْمُرْسَلِي نَ   
    'Idh  Qā la  Lahum  'Akh ūhum  Lūţun 'Alā Tattaqū na     َ026-161 Kur vëllai i tyre, Luti i tha: “A nuk i frikësoheni (All-llahut)?”     إِذْ قَا لَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُو طٌ أَلاَ تَتَّقُو نَ   
    'Inn ī Lakum  Rasū lun 'Amī nun     َ026-162 Unë jam i dërguar i juaj, jam i besueshëm!     إِنّ ِي لَكُمْ رَسُو لٌ أَمِي ن ٌ    
    Fā ttaqū A l-Laha  Wa 'Aţī`ū ni     َ026-163 Pra, kini frikë (dënimin) All-llahun dhe më dëgjoni mua!     فَا تَّقُوا  ا ل لَّهَ وَأَطِيعُو نِ   
     Wa Mā  'As'alukum  `Alayhi Min 'Aj r in  ۖ   'In 'Aj r iya 'Illā `Alá Rabbi A l-`Ālamī na     َ026-164 Unë krkoj për këtë ndonjë shprblim prej jush, shpërblimi im është te Zot i botëve.     وَمَا  أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَج ْر ٍ   ۖ   إِنْ أَج ْر ِيَ إِلاَّ عَلَى رَبِّ ا لْعَالَمِي نَ   
    'Ata'tū na A dh -Dh ukrā na Mina A l-`Ālamī na     َ026-165 (Të mjerët ju) A shkoni pas meshkujve të kësaj bote.     أَتَأْتُو نَ ا ل ذُّكْرَا نَ مِنَ ا لْعَالَمِي نَ   
     Wa Tadh arū na Mā Kh alaqa Lakum  Rabbukum  Min 'Azwājikum   ۚ   Bal 'An tum  Qawmun `Ādū na     َ026-166 E gratë tuaja i leni anash, të cilat Zoti juaj i krijoi për ju! Por ju jeni një popull që kaloni çdo kufij!”     وَتَذَرُو نَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُم ْ مِنْ أَزْوَاجِكُم ْ  ۚ   بَلْ أَن ْتُمْ قَوْمٌ عَادُو نَ   
    Qālū La'in  Lam  Tan tahi Yā Lū ţu Latakūnann a Mina A l-Mukh rajī na     َ026-167 Ata i thanë: “O Lut, nëse nuk pushon (nga kjo që na thua), me siguri do të jesh i dëbuar prej nesh!”     قَالُوا  لَئِن ْ لَمْ تَن ْتَه ِ ِ يَا لُو طُ لَتَكُونَنّ َ مِنَ ا لْمُخْرَجِي نَ   
    Qā la 'Inn ī Li`amalikum  Mina A l-Qālī na     َ026-168 Ai tha: “Unë jam kundër veprimit tuaj!     قَا لَ إِنّ ِي لِعَمَلِكُم ْ مِنَ ا لْقَالِي نَ   
    Rabbi Najjinī Wa 'Ahlī Mimm ā Ya`malū na     َ026-169 Zoti im, më shpëto mua dhe familjen time nga ajo që ëjnë ata!”     رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمّ َا يَعْمَلُو نَ   
    Fanajjaynā hu  Wa 'Ahlahu  'Aj ma`ī na     َ026-170 Ne e shpëtuam atë dhe tërë familjen e tij,     فَنَجَّيْنَا ه ُ ُ وَأَهْلَهُ~ ُ أَج ْمَعِي نَ   
    'Illā `Ajūzāan  Fī A l-Gh ābir ī na     َ026-171 Përpos një plake (gruas së tij) që mbeti me atë (në dënim).     إِلاَّ عَجُوزا ً  فِي ا لْغَابِر ِي نَ   
    Th umm a Damm arnā A l-'Ā kh ar ī na    َ026-172 E më pas i zhdukëm ata të tjerët.     ثُمّ َ دَمّ َرْنَا ا لآخَر ِي نَ   
     Wa 'Am ţarnā `Alayhim  Maţarāan   ۖ   Fasā 'a Maţaru A l-Mun dh ar ī na     َ026-173 E Ne u lëshuam atyre një shi të jashtëzakonshëm (gurë nga qielli), e sa i keq ishte ai shi për ata të cilëve iu pat tërhequr vërejtja.     وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم ْ مَطَرا ً   ۖ   فَسَا ءَ مَطَرُ ا لْمُن ذَر ِي نَ   
    'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan   ۖ   Wa Mā Kā na 'Akth aruhum  Mu'uminī na     َ026-174 Edhe në këtë kishte argument (për të mbledhur mend), po shumica e tyre nuk qenë besimtarë.     إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً   ۖ   وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُم ْ مُؤْمِنِي نَ   
     Wa 'Inn a Rabbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu     َ026-175 E Zoti yt, padyshim është Ai i plotfuqishmi dhe i mëshirëshëmi.     وَإِنّ َ رَبَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّحِي مُ   
    Kadh dh aba 'Aşĥā bu A l-'Aykati A l-Mursalī na     َ026-176 Edhe populi i Ejkës të dërguarit i konsiderojnë gënjeshtarë.     كَذَّبَ أَصْحَا بُ ا لأَيْكَةِ ا لْمُرْسَلِي نَ   
    'Idh  Qā la  Lahum  Sh u`aybun 'Alā Tattaqū na     َ026-177 Kur Shuajbi atyre u tha: “a nuk ruheni?”     إِذْ قَا لَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلاَ تَتَّقُو نَ   
    'Inn ī Lakum  Rasū lun 'Amī nun     َ026-178 Unë jam i dërguar te ju, jam i besueshëm!     إِنّ ِي لَكُمْ رَسُو لٌ أَمِي ن ٌ    
    Fā ttaqū A l-Laha  Wa 'Aţī`ū ni     َ026-179 Pra kini frikë (dënimin nga) All-llahun dhe më dëgjoni mua!     فَا تَّقُوا  ا ل لَّهَ وَأَطِيعُو نِ   
     Wa Mā  'As'alukum  `Alayhi Min 'Aj r in  ۖ   'In 'Aj r iya 'Illā `Alá Rabbi A l-`Ālamī na     َ026-180 Unë nuk kërkoj për këtë ndonjë shprblim prej jush, shpërblimi im është prej Zotit të botëve!     وَمَا  أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَج ْر ٍ   ۖ   إِنْ أَج ْر ِيَ إِلاَّ عَلَى رَبِّ ا لْعَالَمِي نَ   
    'Awfū A l-Kayla Wa Lā Takūnū Mina A l-Mukh sir ī na     َ026-181 Plotësoni matjen, e mos u bëni prej atyre që lënë mangu!     أَوْفُوا  ا لْكَيْلَ وَلاَ تَكُونُوا  مِنَ ا لْمُخْسِر ِي نَ   
     Wa Zinū Bil-Qisţā si A l-Mustaqī mi     َ026-182 Dhe matni me peshojë (terezi) të saktë (precize).     وَزِنُوا  بِا لْقِسْطَا سِ ا لْمُسْتَقِي مِ   
     Wa Lā Tab kh asū A n -Nā sa 'Ash yā 'ahum  Wa Lā Ta`th aw Fī A l-'Arđi Mufsidī na     َ026-183 Dhe ata leni mangu sendet e njerëzve, e mos bëni shkatërrime në tokë.     وَلاَ تَب ْخَسُوا  ا ل نّ َا سَ أَشْيَاءَهُمْ وَلاَ تَعْثَوْا فِي ا لأَرْضِ مُفْسِدِي نَ   
     Wa A  A l-Ladh ī Kh alaqakum  Wa A l-Jibillata A l-'Awwalī na     َ026-184 Frikësohuni Atij që u krijo juve dhe breznitë e para.     وَا تَّقُوا  ا لَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ ا لأَوَّلِي نَ   
    Qālū  'Inn amā  'An ta Mina A l-Musaĥĥar ī na     َ026-185 Ata thanë: “Sdyshim se ty të ka zënë magjia!”     قَالُو ا  إِنّ َمَا  أَن ْتَ مِنَ ا لْمُسَحَّر ِي نَ   
     Wa Mā  'An ta 'Illā Bash arun  Mith lunā Wa 'In  Nažunn uka Lamina A l-Kādh ibī na     َ026-186 Ti nuk je tjetër, por njeri si edhe ne, dhe ne nuk të konsiderojmë tjetër vetëm se gënjeshtarë!     وَمَا  أَن ْتَ إِلاَّ بَشَر ٌ  مِثْلُنَا وَإِن ْ نَظُنّ ُكَ لَمِنَ ا لْكَاذِبِي نَ   
    Fa'asqiţ  `Alaynā Kisafāan  Mina A s-Samā 'i  'In  Kun ta Mina A ş-Şādiqī na     َ026-187 E nëse je nga të vërtetit, atëherë lëshoje mbi ne një copë nga qielli (si dënim)!     فَأَسْقِط ْ عَلَيْنَا كِسَفا ً  مِنَ ا ل سَّمَا ءِ إِن ْ كُن ْتَ مِنَ ا ل صَّادِقِي نَ   
    Qā la Rabbī  'A`lamu Bimā Ta`malū na     َ026-188 Ai tha: “Zoti im e di më së miri për atë që ju veproni!”     قَا لَ رَبِّي  أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُو نَ   
    Fakadh dh abū hu  Fa'akh adh ahum  `Adh ā bu Yawmi A ž-Žullati  ۚ   'Inn ahu Kā na `Adh ā ba Yawmin `Ažī min     َ026-189 Dhe ata e përgënjeshtruan ate, andaj i goditi dënimi i hijes. Vërtet, ai ishte dënimi i një dite të llahtarshme.     فَكَذَّبُو ه ُ ُ فَأَخَذَهُمْ عَذَا بُ يَوْمِ ا ل ظُّلَّةِ  ۚ   إِنّ َه ُ ُ كَا نَ عَذَا بَ يَوْمٍ عَظِي م ٍ    
    'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan   ۖ   Wa Mā Kā na 'Akth aruhum  Mu'uminī na     َ026-190 Edhe në këtë (ngjarje) ka argumente, po shumica e tyre nuk u bënë besimtarë.     إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً   ۖ   وَمَا كَا نَ أَكْثَرُهُم ْ مُؤْمِنِي نَ   
     Wa 'Inn a Rabbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu     َ026-191 E Zoti yt, pa dyshim është Ai i plotfuqishmi dhe i mëshirshmi.     وَإِنّ َ رَبَّكَ لَهُوَ ا لْعَزِي زُ ا ل رَّحِي مُ   
     Wa 'Inn ahu  Latan zī lu Rabbi A l-`Ālamī na     َ026-192 E edhe ai (kur’ani) është shpallje (zbritje) e Zotit të botëve.     وَإِنّ َه ُ ُ لَتَن ْزِي لُ رَبِّ ا لْعَالَمِي نَ   
    Nazala Bihi A r-Rū ĥu A l-'Amī nu     َ026-193 Atë e solli shpirti besnik (Xhibrili).     نَزَلَ بِهِ ا ل رُّو حُ ا لأَمِي نُ   
    `Alá Qalbika Litakū na Mina A l-Mun dh ir ī na     َ026-194 (E solli) në zemrën tënde, për të qenë ti prej atyre që tërheqin vërejtjen (pejgamber).     عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُو نَ مِنَ ا لْمُن ذِر ِي نَ   
    Bilisā nin `Arabī yin  Mubī nin     َ026-195 (Të shpallëm) Me gjuthëtë kulluar arabe.     بِلِسَا نٍ عَرَبِيّ ٍ  مُبِي ن ٍ    
     Wa 'Inn ahu  Lafī Zubur i A l-'Awwalī na     َ026-196 Dhe se ai (Kur’ani) është i përmendur edhe në librat e mëparshëm.     وَإِنّ َه ُ ُ لَفِي زُبُر ِ ا لأَوَّلِي نَ   
    'Awalam  Yakun  Lahum  'Ā yatan 'An  Ya`lamahu  `Ulamā 'u Banī  'Isrā 'ī la     َ026-197 A nuk ishte për ata (për jobsimtarët mekas) argument, se atë e dinin dijetarët (ulemaja) e beni israilëve?     أَوَلَمْ يَكُن ْ لَهُمْ آيَةً أَن ْ يَعْلَمَه ُ ُ عُلَمَا ءُ بَنِي  إِسْرَائِي لَ   
     Wa Law Nazzalnā hu  `Alá Ba`đi A l-'A`jamī na     َ026-198 E sikur t’ia shpallin atë (Kur’anin) ndonjë joarabi,     وَلَوْ نَزَّلْنَا ه ُ ُ عَلَى بَعْضِ ا لأَعْجَمِي نَ   
    Faqara'ahu  `Alayhim  Mā Kānū Bihi  Mu'uminī na     َ026-199 e ai t’ua lexonte atyre, ata nuk do t’i besonin atij.     فَقَرَأَه ُ ُ عَلَيْهِم ْ مَا كَا نُوا  بِه ِ ِ مُؤْمِنِي نَ   
    Kadh ālika Salaknā hu Fī Qulū bi A l-Muj r imī na     َ026-200 Dhe kështu, Ne u futëm atë (dyshimin) në zemrat kriminelëve,     كَذَلِكَ سَلَكْنَا ه ُ ُ فِي قُلُو بِ ا لْمُج ْر ِمِي نَ   
    Lā Yu'uminū na Bihi Ĥattá Yaraw A l-`Adh ā ba A l-'Alī ma     َ026-201 E ata nuk i besojnë atij (Kur’anit) derisa ta shohin dënimin e dhembshëm,     لاَ يُؤْمِنُو نَ بِه ِ ِ حَتَّى يَرَوْا ا لْعَذَا بَ ا لأَلِي مَ   
    Faya'tiyahum  Bagh tatan  Wa Hum  Lā Yash `urū na     َ026-202 Dhe t’ju vijë befas, duke mos e hetuar.     فَيَأْتِيَهُم ْ بَغْتَة ً  وَهُمْ لاَ يَشْعُرُو نَ   
    Fayaqūlū Hal Naĥnu Mun žarū na     َ026-203 e atëherë të thonë: “A thua do të na jepet afat?”     فَيَقُولُوا  هَلْ نَحْنُ مُن ظَرُو نَ   
    'Afabi`adh ābinā Yasta`jilū na     َ026-204 E si ata kërkojnë shpejtimin e dënimit tonë (kur ithanë pejgamberit sillnie dënimin).     أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُو نَ   
    'Afara'ayta 'In  Matta`nāhum  Sinī na     َ026-205 Po më thuaj se edhe nëse Ne u jpim të jetojnë vite me rradhë,     أَفَرَأَيْتَ إِن ْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِي نَ   
    Th umm a Jā 'ahum  Mā Kānū Yū`adū na    َ026-206 e pastaj t’u vijë atyre ajo me çka u tërhiqet vërejtja,     ثُمّ َ جَاءَهُم ْ مَا كَا نُوا  يُوعَدُو نَ   
    Mā  'Agh n á `Anhum  Mā Kānū Yumatta`ū na     َ026-207 çka do t’u vlejë atyre ajo jetë që gëzuan?     مَا  أَغْنَى عَنْهُم ْ مَا كَا نُوا  يُمَتَّعُو نَ   
     Wa Mā  'Ahlaknā Min  Qaryatin 'Illā Lahā Mun dh irū na     َ026-208 Ne nuk kemi ndëshkuar asnjë fshat (vendbanim), e ai të mos ketë pasur pejgamber.     وَمَا  أَهْلَكْنَا مِن ْ قَرْيَة ٍ  إِلاَّ لَهَا مُن ذِرُو نَ   
    Dh ikrá Wa Mā Kunn ā Žālimī na    َ026-209 Që ju përkujtojë (përfundimin e punës së keqe). Ne nuk bëmë të padrejtë.     ذِكْرَى وَمَا كُنّ َا ظَال ِمِي نَ   
     Wa Mā Tanazzalat Bihi A sh -Sh ayāţī nu     َ026-210 Atë (Kur’anin) nuk e sollën djajt (si fallin falltorëve).     وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ ا ل شَّيَاطِي نُ   
     Wa Mā Yan gh ī Lahum  Wa Mā Yastaţī`ū na     َ026-211 Atyre as nuk u takon e as që kanë mundësi.     وَمَا يَن ْبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُو نَ   
    'Inn ahum  `Ani A s-Sam `i Lama`zūlū na     َ026-212 Pse ata jnë të penguar edhe për ta dëgjuar!     إِنّ َهُمْ عَنِ ا ل سَّمْعِ لَمَعْزُولُو نَ   
    Falā Tad `u Ma`a A l-Lahi  'Ilahāan 'Ā kh ara Fatakū na Mina A l-Mu`adh dh abī na     َ026-213 Pra, përpos All-llahut, mos lut zot tjetër e të bëhesh prej të dënuarëve.     فَلاَ تَد ْعُ مَعَ ا ل لَّهِ إِلَها ً  آخَرَ فَتَكُو نَ مِنَ ا لْمُعَذَّبِي نَ   
     Wa 'An dh ir `Ash īrataka A l-'Aq rabī na     َ026-214 Dhe tërhiqju vërejtjen farefisit tënd më të afërt.     وَأَن ذِرْ عَشِيرَتَكَ ا لأَق ْرَبِي نَ   
     Wa A kh fiđ Janāĥaka Limani A  A l-Mu'uminī na     َ026-215 E të jeshë i butë ndaj besimtarëve që të pranuan ty.     وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ ا ا لْمُؤْمِنِي نَ   
    Fa'in `Aşawka Faqul 'Inn ī Bar ī 'un  Mimm ā Ta`malū na     َ026-216 E nëse ata (jobesimtarët) të kundërshtojnë, ti thuaj: “Unë jam i pastër nga ajo që punoni ju”.     فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنّ ِي بَر ِي ء ٌ  مِمّ َا تَعْمَلُو نَ   
     Wa Tawakkal `Alá A l-`Azī zi A r-Raĥī mi     َ026-217 Dhe mbështetu në të plotfuqishmin, Mëshiruesin.     وَتَوَكَّلْ عَلَى ا لْعَزِي زِ ا ل رَّحِي مِ   
    Al-Ladh ī Yarā ka Ĥī na Taqū mu     َ026-218 I cili të sheh kur të ngritesh në këmbë.     ا لَّذِي يَرَا كَ حِي نَ تَقُو مُ  
     Wa Taqallubaka Fī A s-Sājidī na     َ026-219 (E të sheh) Edhe lëvizjen tënde në mesin e atyre që falen.     وَتَقَلُّبَكَ فِي ا ل سَّاجِدِي نَ   
    'Inn ahu  Huwa A s-Samī `u A l-`Alī mu     َ026-220 Në të vërtetë, Ai është dëgjuesi, i dijshmi.     إِنّ َه ُ ُ هُوَ ا ل سَّمِي عُ ا لْعَلِي مُ   
    Hal 'Unabbi'ukum  `Alá Man  Tanazzalu A sh -Sh ayāţī nu     َ026-221 A t’u tregojj unë se kujt i vijnë djajt?     هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَى مَن ْ تَنَزَّلُ ا ل شَّيَاطِي نُ   
    Tanazzalu `Alá Kulli 'Affā kin 'Ath ī min     َ026-222 Ata i vijnë çdo gënjeshtari mëkatari.     تَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّا كٍ أَثِي م ٍ    
    Yulqū na A s-Sam `a Wa 'Akth aruhum  Kādh ibū na     َ026-223 (U vijnë) Dhe hedhin dëgjimin, shumica e tyre gënjejn.     يُلْقُو نَ ا ل سَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَا ُو نَ   
    Wa A sh -Sh u`arā 'u Yattabi`uhumu A l-Gh āwū na     َ026-224 E për sa u përket poeteve (që Muhammedi nuk është i tillë), ata i ndjekin të humbrit (nga e vërteta).     وَالشُّعَرَا ءُ يَتَّبِعُهُمُ ا لْغَاوُو نَ   
    'Alam  Tará  'Ann ahum  Fī Kulli Wā din  Yahīmū na     َ026-225 A nuk sheh se ata hidhen në çdo anë (sa lavdërojnë, sa përqeshin).     أَلَمْ تَرَى  أَنّ َهُمْ فِي كُلِّ وَاد ٍ  يَهِيمُو نَ   
     Wa 'Ann ahum  Yaqūlū na Mā Lā Yaf`alū na     َ026-226 Dhe ata janë që flasin atë çka nuk punojnë.     وَأَنّ َهُمْ يَقُولُو نَ مَا لاَ يَفْعَلُو نَ   
    'Illā A l-Ladh ī na 'Ā manū Wa `Amilū A ş-Şāliĥā ti Wa Dh akarū A l-Laha  Kath īrāan  Wa A n taşarū Min ۗ   Wa Saya`lamu A l-Ladh ī na Žalamū  'Ayya Mun qalabin  Yan qalibū na     َ026-227 Me përjashtim të atyre që besuan, bënë vepra të mira,që e përmendën shumë All-llahun dhe që u mbrojtën pasi që atyre iu bë e padrejtë. E ata që bënë zullum do ta kuptojnë se ç’përfundim i shkojnë (ç’dënim të ashpër ose ç’vendi në Xhehennem do t’i nënshtrohen).         إِلاَّ ا لَّذِي نَ آمَنُوا  وَعَمِلُوا  ا ل صَّالِحَا تِ وَذَكَرُوا  ا ل لَّهَ كَثِيرا ً  وَان تَصَرُوا  مِن ْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوا   ۗ   وَسَيَعْلَمُ ا لَّذِي نَ ظَلَمُو ا  أَيَّ مُن قَلَب ٍ  يَن قَلِبُو نَ