Qad  'Aflaĥa A l-Mu'uminū na     َ023-001 Është e sigurtë se kanë shpëtuar besimtarët:     قَد ْ أَفْلَحَ ا لْمُؤْمِنُو نَ   
    Al-Ladh ī na Hum  Fī Şalātihim  Kh āsh i`ū na     َ023-002 ata të cilët janë të përulur dhe janë të kujdesshëm gjatë faljes së namazit,     ا لَّذِي نَ هُمْ فِي صَلاَتِهِمْ خَاشِعُو نَ  
    Wa A l-Ladh ī na Hum  `Ani A l-Lagh wi Mu`r iđū na     َ023-003 dhe ata të cilët i shmangën të kotës (fjalë a punë),     وَا لَّذِي نَ هُمْ عَنِ ا ل لَّغْوِ مُعْر ِضُو نَ   
    Wa A l-Ladh ī na Hum  Lilzzakāati Fā`ilū na     َ023-004 dhe ata të cilët rregullisht japin zeqatin,     وَا لَّذِي نَ هُمْ لِلزَّكَا ةِ فَا ُو نَ   
    Wa A l-Ladh ī na Hum  Lifurūjihim  Ĥāfižū na     َ023-005 dhe ata të cilët e ruajnë nderin e vet (sa i përket jetës intime),     وَا لَّذِي نَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُو نَ   
    'Illā `Alá  'Azwājihim  'W Mā Malakat 'Aymānuhum  Fa'inn ahum  Gh ayru Malūmī na     َ023-006 me përjashtim ndaj grave të veta (me kurorë) dhe ndaj atyre (robreshave) që i kanë në pronësinë e vet, për të cilat nuk janë të qortuara,     إِلاَّ عَلَى  أَزْوَاجِهِمْ أوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنّ َهُمْ غَيْرُ مَلُومِي نَ   
    Famani A b tagh á Warā 'a Dh ālika Fa'ū lā 'ika Humu A l-`Ādū na     َ023-007 e kush kërkon përtej tyre (dëfrim nga të ndaluarat), të tillët janë ata që e kanë shkelë normat e caktuara,     فَمَنِ ا ب ْتَغَى وَرَا ءَ ذَلِكَ فَأُ وْلَائِكَ هُمُ ا لْعَادُو نَ   
    Wa A l-Ladh ī na Hum  Li'mānātihim  Wa `Ahdihim  Rā`ū na     َ023-008 dhe ata të cilët me kujdes i ruajnë ato që u janë besuar (sende ose fjalë), e ruajnë edhe premtimin e dhënë,     وَا لَّذِي نَ هُمْ لِأمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُو نَ   
    Wa A l-Ladh ī na Hum  `Alá Şalawātihim  Yuĥāfižū na     َ023-009 dhe ata të cilët i kushtojnë kujdes kohës së namazit të tyre.     وَا لَّذِي نَ هُمْ عَلَى صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُو نَ   
    'Ū lā 'ika Humu A l-Wār ith ū na     َ023-010 Të tillët janë mu ata trashëgimtarët,     أُ وْلَائِكَ هُمُ ا لْوَار ِثُو نَ   
    Al-Ladh ī na Yar ith ū na A l-Fir dawsa Hum  Fīhā Kh ālidū na     َ023-011 të cilët e trashëgojnë Firdewsin, aty janë përgjithmonë.     ا لَّذِي نَ يَر ِثُو نَ ا لْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَال ِدُو نَ  
     Wa Laqad  Kh alaq nā A l-'In sā na Min  Sulālatin  Min  Ţī nin     َ023-012 Për All-llahun, Ne krijuam njeriun prej një ajke (lëngu), e një balte.     وَلَقَد ْ خَلَق ْنَا ا لإِن سَا نَ مِن ْ سُلاَلَة ٍ  مِن ْ طِي ن ٍ    
    Th umm a Ja`alnā hu  Nuţ fatan  Fī Qarā r in  Makī nin    َ023-013 Pastaj atë (ajkë - baltë) e bëmë (e shëndrruam) pikë uji (farë) në një vend të sigurtë.     ثُمّ َ جَعَلْنَا ه ُ ُ نُط ْفَة ً  فِي قَرَا ر ٍ  مَكِي ن ٍ    
    Th umm a Kh alaq nā A n -Nuţ fata `Alaqatan  Fakh alaq nā A l-`Alaqata Muđgh atan  Fakh alaq nā A l-Muđgh ata `Ižāmāan  Fakasawnā A l-`Ižā ma Laĥmāan  Th umm a 'An sh a'nā hu  Kh alqāan 'Ā kh ara  ۚ   Fatabāraka A l-Lahu  'Aĥsanu A l-Kh āliqī na    َ023-014 Më pas, atë pikë uji e bëmë copë gjaku, e atë gjak të ngurtë e bëmë copë mishi, e atë copë mishi e shndërruam në eshtra, dhe eshtrave ua veshëm mishin, pastaj atë e bëmë krijesë tjetër (me shpirt). I lartë është All-llahu, më i miri Krijues!     ثُمّ َ خَلَق ْنَا ا ل نّ ُط ْفَةَ عَلَقَة ً  فَخَلَق ْنَا ا لْعَلَقَةَ مُضْغَة ً  فَخَلَق ْنَا ا لْمُضْغَةَ عِظَاما ً  فَكَسَوْنَا ا لْعِظَا مَ لَحْما ً  ثُمّ َ أَن شَأْنَا ه ُ ُ خَلْقا ً  آخَرَ  ۚ   فَتَبَارَكَ ا ل لَّهُ أَحْسَنُ ا لْخَالِقِي نَ   
    Th umm a 'Inn akum  Ba`da Dh ālika Lamayyitū na    َ023-015 Mandej, pas kësaj (krijese) ju do të vdisni.     ثُمّ َ إِنّ َكُم ْ بَعْدَ ذَلِكَ لَمَيِّتُو نَ   
    Th umm a 'Inn akum  Yawma A l-Qiyāmati Tub `ath ū na    َ023-016 E në ditën e kijametit ringjalleni.     ثُمّ َ إِنّ َكُمْ يَوْمَ ا لْقِيَامَةِ تُب ْعَثُو نَ   
     Wa Laqad  Kh alaq nā Fawqakum  Sab `a Ţarā 'iqa Wa Mā Kunn ā `Ani A l-Kh alqi Gh āfilī na     َ023-017 Ne krijuam mbi ju shtatë palë (qiej) dhe nuk jemi të pakujdesshëm ndaj asaj që krijuam.     وَلَقَد ْ خَلَق ْنَا فَوْقَكُمْ سَب ْعَ طَرَائِقَ وَمَا كُنّ َا عَنِ ا لْخَلْقِ غَافِلِي نَ   
     Wa 'An zalnā Mina A s-Samā 'i Mā 'an r in  Fa'askann ā hu Fī A l-'Arđi  ۖ   Wa 'Inn ā `Alá Dh ahā bin i  Laqādirū na     َ023-018 Ne lëshaum me masë ujë nga qielli dhe atë e përqëndrojmë në tokë. Po Ne kemi mundësi edhe ta humbim ate (ujin).     وَأَن زَلْنَا مِنَ ا ل سَّمَا ءِ مَا ء ً  بِقَدَر ٍ  فَأَسْكَنّ َا ه ُ ُ فِي ا لأَرْضِ  ۖ   وَإِنّ َا عَلَى ذَهَا ب ٍ  بِه ِ ِ لَقَادِرُو نَ   
    Fa'an sh a'nā Lakum  Bihi  Jann ā tin  Min  Nakh ī lin  Wa 'A`nā bin  Lakum  Fīhā Fawākihu  Kath īratun  Wa Minhā Ta'kulū na     َ023-019 Dhe me anën e tij Ne mundësuam pë ju kopshte hurmash e rrushi, që në to keni shumë pemë dhe hani prej tyre.     فَأَن شَأْنَا لَكُم ْ بِه ِ ِ جَنّ َا ت ٍ  مِن ْ نَخِي ل ٍ  وَأَعْنَا ب ٍ  لَكُمْ فِيهَا فَوَاكِه ُ ُ كَثِيرَة ٌ  وَمِنْهَا تَأْكُلُو نَ   
     Wa Sh ajaratan  Takh ruju Min  Ţū r i Saynā 'a Tan b gh in  Lil'ā kilī na     َ023-020 Dhe (krijuam) trupa drunjsh që mbijnë në kodrën Sina e që japin vajëra dhe mëlmesa për ngrënësit.     وَشَجَرَة ً  تَخْرُجُ مِن ْ طُو ر ِ سَيْنَا ءَ تَن ْبُتُ بِا ل دُّهْنِ وَصِب ْغ ٍ  لِلآكِلِي نَ   
     Wa 'Inn a Lakum  Fī A l-'An`ā mi La`ib ratan   ۖ   Nusqīkum  Mimm ā Fī Buţūnihā Wa Lakum  Fīhā Manāfi`u Kath īratun  Wa Minhā Ta'kulū na     َ023-021 Ju ede nga kafshët keni një mësim, ngase ju freskojmë me lëng prej barqeve të tyre dhe keni shimë dobi prej tyre, e edhe prej tyre ushqeheni.     وَإِنّ َ لَكُمْ فِي ا لأَنعَا مِ لَعِب ْرَة ً   ۖ   نُسقِيكُم ْ مِمّ َا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَة ٌ  وَمِنْهَا تَأْكُلُو نَ   
     Wa `Alayhā Wa `Alá A l-Fulki Tuĥmalū na     َ023-022 Dhe mbi to e anije bartni (hypni).     وَعَلَيْهَا وَعَلَى ا لْفُلْكِ تُحْمَلُو نَ   
     Wa Laqad  'Arsalnā Nūĥāan 'Ilá Qawmihi  Faqā la Yā Qawmi A `budū A l-Laha Mā Lakum  Min 'Ilahin Gh ayruhu   ۖ   'Afalā Tattaqū na     َ023-023 Ne e patëm dërguar Nuhun te populli i tij, e tha: “O populli im, adhuronie vetëm All-llahun, se nuk ka zot tjetër pos tij; a nuk i frikësoheni (dënimit)?”     وَلَقَد ْ أَرْسَلْنَا نُوحا ً  إِلَى قَوْمِه ِ ِ فَقَا لَ يَاقَوْمِ ا عْبُدُوا  ا ل لَّهَ مَا لَكُم ْ مِن ْ إِلَه ٍ ٍ غَيْرُهُ~ ُ أَفَلاَ  ۖ   تَتَّقُو نَ   
    Faqā la A l-Mala'u A l-Ladh ī na Kafarū Min  Qawmihi Mā Hādh ā  'Illā Bash arun  Mith lukum  Yur ī du 'An  Yatafađđala `Alaykum  Wa Law Sh ā 'a A l-Lahu  La'an zala Malā 'ikatan  Mā Sami`nā Bihadh ā Fī  'Ā bā 'inā A l-'Awwalī na     َ023-024 E paria e atij populli që nuk besuan thanë: “Ky nuk është tjetër pos njeri sikurse edhe ju, po dëshiron të jetë më i latrë se ju. Po të dëshironte All-llahu do të dërgonte engjëj; ne një gjë të tillë nuk e kemi dërguar as nga ta parët tanë!”     فَقَا لَ ا لْمَلَأُ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا  مِن ْ قَوْمِه ِ ِ مَا هَذَا  إِلاَّ بَشَر ٌ  مِثْلُكُمْ يُر ِي دُ أَن ْ يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَلَوْ شَا ءَ ا ل لَّهُ لَأَن زَلَ مَلاَئِكَة ً  مَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِي  آبَائِنَا ا لأَوَّلِي نَ   
    'In Huwa 'Illā Rajulun i  Jinn atun  Fatarabbaşū Bihi Ĥattá Ĥī nin     َ023-025 Ai nuk është tjetër pos një njeri i sëmurë mentalisht, andaj pritni (keni durim) edhe për një kohë.     إِنْ هُوَ إِلاَّ رَجُل ٌ  بِه ِ ِ جِنّ َة ٌ  فَتَرَبَّصُوا  بِه ِ ِ حَتَّى حِي ن ٍ    
    Qā la Rabbi A n şurnī Bimā Kadh dh abū ni     َ023-026 Ai (Nuhu) tha: “Zoti im, më ndihmo për atë që më përgënjeshtrojnë.     قَا لَ رَبِّ ا ن صُرْنِي بِمَا كَذَّبُو نِ   
    Fa'awĥaynā  'Ilayhi 'Ani A  A l-Fulka Bi'a`yuninā Wa Waĥyinā Fa'idh ā Jā 'a  'Am runā Wa Fā ra A t-Tann ū ru  ۙ   Fāsluk Fīhā Min  Kullin  Zawjayni A th nayni Wa 'Ahlaka 'Illā Man  Sabaqa `Alayhi A l-Qawlu Minhum   ۖ   Wa Lā Tukh āţib nī Fī A l-Ladh ī na Žalamū   ۖ   'Inn ahum  Mugh raqū na     َ023-027 Ne e i shpallëm: “Ndërto anijen nën mbikëqyrjen Tonë dhe sipas urdhërit Tonë, e kur të vijë urdhëri Ynë dhe të ashpërsohet gjendja atëherë ti hgarko në të prej secilit lloj nga një qift (palë), edhe familjen tënde, me përjashtim të atij ndaj të cilit ka marrë fund vendimi, kundër tij pra ti mos kërko (falje) prej Meje për ata janë të përmbytur.     فَأَوْحَيْنَا  إِلَيْهِ أَنِ ا ا لْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَا ءَ أَمْرُنَا وَفَا رَ ا ل تَّنّ ُو رُ  ۙ   فَا سْلُكْ فِيهَا مِن ْ كُلّ ٍ  زَوْجَيْنِ ا ن ْ سَبَقَ عَلَيْهِ ا لْقَوْلُ مِنْهُمْ  ۖ   وَلاَ تُخَاطِب ْنِي فِي ا لَّذِي نَ ظَلَمُو ا   ۖ   إِنّ َهُم ْ مُغْرَق     Fa'idh ā A n ta Wa Man  Ma`aka `Alá A l-Fulki Faquli A l-Ĥam du Lillahi A l-Ladh ī Najjānā Mina A l-Qawmi A ž-Žālimī na     َ023-028 E kur të vendosësh ti dhe kush është më ty në anije, atëherë thuaj: “Falënderuar qoftë All-llahu, i cili na shpëtoi prej popullit të prishur!”     فَإِذَا ا ن ْتَ وَمَن ْ مَعَكَ عَلَى ا لْفُلْكِ فَقُلِ ا لْحَمْدُ لِلَّهِ ا لَّذِي نَجَّانَا مِنَ ا لْقَوْمِ ا ل ظَّالِمِي نَ   
     Wa Qul  Rabbi 'An zilnī Mun zalāan  Mubārakāan  Wa 'An ta Kh ayru A l-Mun zilī na     َ023-029 Dhe thuaj: “Zoti im, më zbarko në një vend të bekuar, e Ti je më i miri i atyre që bëjnë vendosjen!”     وَقُلْ رَبِّ أَن زِلْنِي مُن ْزَلا ً  مُبَارَكا ً  وَأَن ْتَ خَيْرُ ا لْمُن زِلِي نَ   
    'Inn a Fī Dh ālika La'ā yā tin  Wa 'In  Kunn ā Lamub talī na     َ023-030 Nuk ka dyshim se në këto (ngjarje të popujve) ekzistojnë fakte bindëse. Në të vërtetë Ne i vëmë në sprovë.     إِنّ َ فِي ذَلِكَ لَآيَا ت ٍ  وَإِن ْ كُنّ َا لَمُب ْتَلِي نَ   
    Th umm a 'An sh a'nā Min m  Qarnāan 'Ā kh ar ī na    َ023-031 Mandej pas tyre Ne ei sollëm popull tjetër.     ثُمّ َ أَن شَأْنَا مِن ْ بَعْدِهِمْ قَرْن ا ً  آخَر ِي نَ   
    Fa'arsalnā Fīhim  Rasūlāan  Minhum  'Ani A `budū A l-Laha Mā Lakum  Min 'Ilahin Gh ayruhu   ۖ   'Afalā Tattaqū na     َ023-032 Edhe atyre u dërguam pejgamber mga mesi i tyre (që u tha): “Adhuronie All-llahun, ju nuk keni zot tjetër pos Tij, a nuk frikësoheni!”     فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولا ً  مِنْهُمْ أَنِ ا عْبُدُوا  ا ل لَّهَ مَا لَكُم ْ مِن ْ إِلَه ٍ ٍ غَيْرُهُ~ ُ  ۖ   أَفَلاَ تَتَّقُو نَ   
     Wa Qā la A l-Mala'u Min  Qawmihi A l-Ladh ī na Kafarū Wa Kadh dh abū Biliqā 'i A l-'Ā kh irati Wa 'Atrafnāhum  Fī A l-Ĥayāati A d-Dun yā Mā Hādh ā  'Illā Bash arun  Mith lukum  Ya'kulu Mimm ā Ta'kulū na Minhu Wa Yash rabu Mimm ā Tash rabū na     َ023-033 Edhe paria nga populli i tij e cila nuk besoi dhe e mohoi jetën tjetër dhe të cilëve Ne u patëm mundësuar rehati e begati në jetën e kësaj bote, thanë: “Ky nuk është tjetër pos njeri sikurse edhe ju, ha ashtu si hani ju dhe pi ashtu si pini ju!”     وَقَا لَ ا لْمَلَأُ مِن ْ قَوْمِهِ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا  وَكَذَّبُوا  بِلِقَا ءِ ا لآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي ا لْحَيَا ةِ ا ل دُّن ْيَا مَا هَذَا  إِلاَّ بَشَر ٌ  مِثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمّ َا تَأْكُلُو نَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمّ َا تَشْرَبُو نَ   
     Wa La'in 'Aţa`tum  Bash arāan  Mith lakum  'Inn akum  'Idh āan  Lakh āsirū na     َ023-034 E nëse i përuleni një njeriu që është si ju, vërtet, atëherë do të jeni të humbur e të mashtruar.     وَلَئِنْ أَطَعْتُم ْ بَشَرا ً  مِثْلَكُمْ إِنّ َكُمْ إِذا ً  لَخَاسِرُو نَ   
    'Aya`idukum  'Ann akum  'Idh ā Mittum  Wa Kun tum  Turābāan  Wa `Ižāmāan 'Ann akum  Mukh rajū na     َ023-035 Mos vallë ai po ju premton se pasi që të vdisni, të bëheni dhe e eshtra (të kalbur), do të nxirreni të gjallë?”     أَيَعِدُكُمْ أَنّ َكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُن تُمْ تُرَابا ً  وَعِظَاماً أَنّ َكُم ْ مُخْرَجُو نَ   
    Hayhā ta Hayhā ta Limā Tū`adū na     َ023-036 Sa larg është sëndërtimi i asaj që premtoheni.     هَيْهَا تَ هَيْهَا تَ لِمَا تُوعَدُو نَ   
    'In Hiya 'Illā Ĥayātunā A d-Dun yā Namū tu Wa Naĥyā Wa Mā Naĥnu Bimab `ūth ī na     َ023-037 Nuk ka tjetër, pos jetës sonë të kësaj bote, vdesim, lindim dhe nuk do të ringjallemi!     إِنْ هِيَ إِلاَّ حَيَاتُنَا ا ل دُّن ْيَا نَمُو تُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَب ْعُوثِي نَ   
    'In Huwa 'Illā Rajulun A  A l-Lahi  Kadh ibāan  Wa Mā Naĥnu Lahu  Bimu'uminī na     َ023-038 E ai (Hudi(nuk është tjetër pos njeri që trillon gënjeshtra ndaj All-llahut, po ne nuk i besojmë atij.     إِنْ هُوَ إِلاَّ رَجُل ٌ  ا ا ل لَّهِ كَذِبا ً  وَمَا نَحْنُ لَه ُ ُ بِمُؤْمِنِي نَ   
    Qā la Rabbi A n şurnī Bimā Kadh dh abū ni     َ023-039 Ai (Hudi) tha “Zoti im, më ndihmo se ata po më përgënjeshtrojnë!”     قَا لَ رَبِّ ا ن صُرْنِي بِمَا كَذَّبُو نِ   
    Qā la `Amm ā Qalī lin  Layuşbiĥunn a Nādimī na     َ023-040 E Ai (Zoti) tha: “Së shpejti do të dëshprohen ata”.     قَا لَ عَمّ َا قَلِي ل ٍ  لَيُصْبِحُنّ َ نَادِمِي نَ   
    Fa'akh adh at/humu A ş-Şayĥatu Bil-Ĥaqqi Faja`alnāhum  Gh uth ā 'an   ۚ   Fabu`dāan  Lilqawmi A ž-Žālimī na     َ023-041 Atëherë me të drejtë ata i zuri ushtima (dënimi) dhe ashtu i bëmë sikur me qenë hedhurina (mebturina). Larg qoftë prej mëshirës së Zotit populli zullumqarë.     فَأَخَذَتْهُمُ ا ل صَّيْحَةُ بِا لْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَا ء ً   ۚ   فَبُعْدا ً  لِلْقَوْمِ ا ل ظَّالِمِي نَ   
    Th umm a 'An sh a'nā Min m  Qurūnāan 'Ā kh ar ī na    َ023-042 Mandej pas tyre Ne sollëm brezni të reja.     ثُمّ َ أَن شَأْنَا مِن ْ بَعْدِهِمْ قُرُون ا ً  آخَر ِي نَ   
    Mā Tasbiqu Min 'Umm atin 'Ajalahā Wa Mā Yasta'kh irū na     َ023-043 Asnjë nga popujt (e shkatërruar) nuk mundi ta shpejtojë e as ta vonojë afatin e caktuar.     مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمّ َةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُو نَ   
    Th umm a 'Arsalnā Rusulanā Tatrā  ۖ   Kulla Mā Jā 'a 'Umm atan  Rasūluhā Kadh dh abū hu   ۚ   Fa'atba`nā Ba`đahum  Ba`đāan  Wa Ja`alnāhum  'Aĥādīth a  ۚ   Fabu`dāan  Liqawmin  Lā Yu'uminū na    َ023-044 Ne më pas dërguam pejganberët tanë një pas një, mirëpo, çdo herë që një popull i erdhi i dërguari i vet, ata e përgënjeshtruan atë, prandaj Ne i përcollëm ata (me dënim) njein pas tjetrit dhe i bëmë që të përmenden në tregime. I shkatërruar qoftë populli që nuk beson!     ثُمّ َ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَا  ۖ   كُلَّ مَا جَا ءَ أُمّ َة ً  رَسُولُهَا كَذَّبُو ه ُ ُ  ۚ   فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُم ْ بَعْضا ً  وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِي ثَ  ۚ   فَبُعْدا ً  لِقَوْم ٍ  لاَ يُؤْمِنُو نَ   
    Th umm a 'Arsalnā Mūsá Wa 'Akh ā hu Hārū na Bi'ā yātinā Wa Sulţā nin  Mubī nin    َ023-045 Më pas Ne dërguam Musain dhe vëllain e tuh Harunin me mrekulli dhe argumente tona të qarta,     ثُمّ َ أَرْسَلْنَا مُوسَى وَأَخَا ه ُ ُ هَارُو نَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَا ن ٍ  مُبِي ن ٍ    
    'Ilá Fir `awna Wa Mala'ihi Fāstakbarū Wa Kānū Qawmāan `Ālī na     َ023-046 te faraoni dhe rrethi i tij, po ata u treguan kryelartë, sepse ishin popull mendjemadh.     إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِه ِ ِ فَا ا  وَكَانُوا  قَوْماً عَال ِي نَ   
    Faqālū  'Anu'uminu Libash arayni Mith linā Wa Qawmuhumā Lanā `Ābidū na     َ023-047 Dhe thanë: “Si t’u besojmë dy njerëzve që janë si ne, kur populli i tyre është në shërbim tonë?”     فَقَالُو ا  أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَيْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُو نَ   
    Fakadh dh abūhumā Fakānū Mina A l-Muhlakī na     َ023-048 Kështu, ata i përgënjeshruan që të dy, andaj me të drejtë i shkatërruam.     فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُوا  مِنَ ا لْمُهْلَكِي نَ   
     Wa Laqad  'Ā taynā Mūsá A l-Kitā ba La`allahum  Yahtadū na     َ023-049 Ne Musait i dhamë librin (pas shkatërrimit të faraonit) në mënyrë që ata (populli israilit) të gjejnë rrugën e drejtë.     وَلَقَد ْ آتَيْنَا مُوسَى ا لْكِتَا بَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُو نَ   
     Wa Ja`alnā A b na Maryama Wa 'Umm ahu 'Ā yatan  Wa 'Ā waynāhumā  'Ilá Rab watin  Dh ā ti Qarā r in  Wa Ma`ī nin     َ023-050 Edhe të birin e Merjemes dhe nënën e tij i paraq itëm si argumente (mrekulli) dhe ivendodëm që të dy në një rrafshnaltë dhe më ujë rrjedhës.     وَجَعَلْنَا ا ب ْنَ مَرْيَمَ وَأُمّ َهُ آيَة ً  وَآوَيْنَاهُمَا  إِلَى رَب ْوَة ٍ  ذَا تِ قَرَا ر ٍ  وَمَعِي ن ٍ    
    Yā  'Ayyuhā A r-Rusulu Kulū Mina A ţ -Ţayyibā ti Wa A ۖ   'Inn ī Bimā Ta`malū na `Alī mun     َ023-051 (ne u patë thënë): “O ju të dërguar, hani atë që është e lejuar dhe mirë dhe bëni vepra të mira se Unë e di atë që ju veproni.     يَا  أَيُّهَا ا ل رُّسُلُ كُلُوا  مِنَ ا ل طَّيِّبَا تِ وَاعْمَلُوا  صَال ِحا ً   ۖ   إِنّ ِي بِمَا تَعْمَلُو نَ عَلِي م ٌ    
     Wa 'Inn a Hadh ihi  'Umm atukum  'Umm atan  Wāĥidatan  Wa 'Anā Rabbukum  Fa A ū ni     َ023-052 Kjo feja juaj është e vetmja fe e Unë jam Zoti juaj, runju dënimit Tim.     وَإِنّ َ هَذِهِ~ ِ أُمّ َتُكُمْ أُمّ َة ً  وَاحِدَة ً  وَأَنَا رَبُّكُمْ فَا ُو نِ   
    Fataqaţţa`ū  'Am rahum  Baynahum  Zuburāan   ۖ   Kullu Ĥizbin m  Far iĥū na     َ023-053 E ata më vonë u ndanë në grupe sipas çështjes së fesë dhe secili grup krenohej me atë që kishte përvehtësuar për vete.     فَتَقَطَّعُو ا  أَمْرَهُم ْ بَيْنَهُمْ زُبُرا ً   ۖ   كُلُّ حِزْب ٍ  بِمَا لَدَيْهِمْ فَر ِحُو نَ   
    Fadh arhum  Fī Gh am ratihim  Ĥattá Ĥī nin     َ023-054 Andaj, ti (Muhammed) lëri ata edhe një kohë në atë mashtrimin e tyre.     فَذَرْهُمْ فِي غَمْرَتِهِمْ حَتَّى حِي ن ٍ    
    'Ayaĥsabū na 'Ann amā Numidduhum  Bihi  Min  Mā lin  Wa Banī na     َ023-055 A mos mendojnë ata se me atë që jemi duke udhënë atyre nga pasuria dhe fëmijët,     أَيَحْسَبُو نَ أَنّ َمَا نُمِدُّهُم ْ بِه ِ ِ مِن ْ مَا ل ٍ  وَبَنِي نَ   
    Nusār i`u Lahum  Fī A l-Kh ayrā ti  ۚ   Bal  Lā Yash `urū na     َ023-056 Nxitojmë t’u ofrojmë atyre të mirat? Jo, kurrsesi, por ata nuk janë kah e kuptojnë.     نُسَار ِعُ لَهُمْ فِي ا لْخَيْرَا تِ  ۚ   بَل  لاَ يَشْعُرُو نَ   
    'Inn a A l-Ladh ī na Hum  Min Kh ash yati Rabbihim  Mush fiqū na     َ023-057 Vërtet, ata të cilët ndaj madhërisë së Zotit të tyre kanë frikë.     إِنّ َ ا لَّذِي نَ هُم ْ مِنْ خَشْيَةِ رَبِّهِم ْ مُشْفِقُو نَ   
    Wa A l-Ladh ī na Hum  Bi'ā yā ti Rabbihim  Yu'uminū na     َ023-058 ata, të cilët u besojnë argumenteve të Zotit të vet,     وَا لَّذِي نَ هُم ْ بِآيَا تِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُو نَ   
    Wa A l-Ladh ī na Hum  Birabbihim  Lā Yush r ikū na     َ023-059 dhe ata, të cilët nuk i përshkruajnë shok Zotit të vet,     وَا لَّذِي نَ هُم ْ بِرَبِّهِمْ لاَ يُشْر ِكُو نَ   
    Wa A l-Ladh ī na Yu'utū na Mā  'Ā taw Wa Qulūbuhum  Wa Jilatun 'Ann ahum  'Ilá Rabbihim  Rāji`ū na     َ023-060 dhe,ata të cilët japin (sadaka-zeqatë) nga ajo që u është dhënë, pse dinë se do të kthehen te Zoti i tyre, andaj zemrat e tyre i kanë të frikësuara,     وَا لَّذِي نَ يُؤْتُو نَ مَا  آتَوا وَقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنّ َهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُو نَ   
    'Ū lā 'ika Yusār i`ū na Fī A l-Kh ayrā ti Wa Hum  Lahā Sābiqū na     َ023-061 Të tillët janë duke nxituar drejt të mirave dhe të parët do t’i arrijnë ato.     أُ وْلَائِكَ يُسَار ِعُو نَ فِي ا لْخَيْرَا تِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُو نَ   
     Wa Lā Nukallifu Nafsāan 'Illā Wus`ahā  ۖ   Wa Ladaynā Kitā bun  Yan ţiqu Bil-Ĥaqqi  ۚ   Wa Hum  Lā Yužlamūn    َ023-062 Ne nuk e obligojmë asnjë njeri përtej mundësive të tij dhe te Ne është libri (i shënive) që shënon saktësisht (veprat) dhe atyre nuk u bëhet padrejtë.     وَلاَ نُكَلِّفُ نَفْسا ً  إِلاَّ وُسْعَهَا  ۖ   وَلَدَيْنَا كِتَا ب ٌ  يَن طِقُ بِا لْحَقِّ  ۚ   وَهُمْ لاَ يُظْلَمُون    
    Bal Qulūbuhum  Fī Gh am ratin  Min Hādh ā Wa Lahum  'A`mā lun  Min  Dū ni Dh ālika Hum  Lahā `Āmilū na     َ023-063 Por zemrat e tyre (mohuasve) janë të verbëruara nga ky(libër), e përveç kësaj, ata vazhdojnë të bëjnë vepra të këqia.     بَلْ قُلُوبُهُمْ فِي غَمْرَة ٍ  مِنْ هَذَا وَلَهُمْ أَعْمَا ل ٌ  مِن ْ دُو نِ ذَلِكَ هُمْ لَهَا عَامِلُو نَ   
    Ĥattá  'Idh ā  'Akh adh nā Mutrafīhim  Bil-`Adh ā bi 'Idh ā Hum  Yaj 'arū na     َ023-064 Ndërkaq, kur t’i kapim me dënim ata qëë kanë çuar jetë të shfrenuar, atëherë ata me britmë bëjnë lutje (duke kërkuar mdihmë).     حَتَّى  إِذَا  أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِم ْ بِا لْعَذَا بِ إِذَا هُمْ يَج ْأَرُو نَ   
    Lā Taj 'arū A l-Yawma  ۖ   'Inn akum  Minn ā Lā Tun şarū na     َ023-065 Mos e ngritni zërin tash, se ju nuk e keni ndihmën Tonë!     لاَ تَج ْأَرُوا  ا لْيَوْمَ  ۖ   إِنّ َكُم ْ مِنّ َا لاَ تُن صَرُو نَ   
    Qad  Kānat 'Ā yātī Tutlá `Alaykum  Fakun tum  `Alá  'A`qābikum  Tan kişū na     َ023-066 Sepse, juve u lexoheshin ajatet e Mia, e ju zbrapseshit.     قَد ْ كَا ن تُمْ عَلَى  أَعْقَابِكُمْ تَن كِصُو نَ   
    Mustakbir ī na Bihi Sāmirāan  Tahjurū na     َ023-067 Si arogant ndaj tij (ndaj Kur’anit, ose ndaj Qabës), e me fyerje kundër tij natën bisedoshit.     مُسْتَكْبِر ِي نَ بِه ِ ِ سَامِرا ً  تَهْجُرُو نَ   
    'Afalam  Yaddabbarū A l-Qawla 'Am  Jā 'ahum  Mā Lam  Ya'ti 'Ā bā 'ahumu A l-'Awwalī na     َ023-068 A nuk menduan ata thellë fjalën (Kur’anin), apo mos u erdhi atyre diçka, që të parëve të tyre të lashtë nuk u pat ardhur,     أَفَلَمْ يَدَّبَّرُوا  ا لْقَوْلَ أَمْ جَاءَهُم ْ مَا لَمْ يَأْتِ آبَاءَهُمُ ا لأَوَّلِي نَ   
    'Am  Lam  Ya`r ifū Rasūlahum  Fahum  Lahu  Mun kirū na     َ023-069 apo mos nuk e nnjohin të dërguarin e vet (Muhammedin), prandaj ata e refuzojnë atë?     أَمْ لَمْ يَعْر ِفُوا  رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَه ُ ُ مُن كِرُو نَ   
    'Am  Yaqūlū na Bihi  Jinn atun ۚ   Bal Jā 'ahum  Bil-Ĥaqqi Wa 'Akth aruhum  Lilĥaqqi Kār ihū na     َ023-070 Apo mos thanë për të se është i çmendur? Jo, por ai ka ardhur me të vërtetën, e shumica e tyre e urren të vërteën.     أَمْ يَقُولُو نَ بِه ِ ِ جِنّ َة ٌ   ۚ   بَلْ جَا ءَهُم ْ بِا لْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَا ر ِهُو نَ   
     Wa Lawi A  A l-Ĥaqqu 'Ahwā 'ahum  Lafasadati A s-Samāwā tu Wa A l-'Arđu Wa Man  Fīhinn a  ۚ   Bal 'Ataynāhum  Bidh ikr ihim  Fahum  `An  Dh ikr ihim  Mu`r iđū na     َ023-071 E sikur të përputhej e vërteta me dëshirat e tyre, do të shkatërroheshin qiejt e toka dhe çdo gjë që gjendet në to. E megjithatë që Ne atyre u sollëm (me këtë Kur’an)famën e tyre, ata u zbrapsën ndaj përkujtimit të vet.     وَلَوِ ا ا لْحَقُّ أَهْوَا ءَهُمْ لَفَسَدَتِ ا ل سَّمَاوَا تُ وَالأَرْضُ وَمَن ْ فِيهِنّ َ  ۚ   بَلْ أَتَيْنَاهُم ْ بِذِكْر ِهِمْ فَهُمْ عَن ْ ذِكْر ِهِم ْ مُعْر ِضُو نَ   
    'Am  Tas'aluhum  Kh arjāan  Fakh arā ju Rabbika Kh ayrun   ۖ   Wa Huwa Kh ayru A r-Rāziqī na     َ023-072 A mos u kërkon ti atyre ndonjë shpërblim? Po shpërblimi i Zotit tënd është më i miri, pse Ai është furnizues më i mirë.     أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجا ً  فَخَرَا جُ رَبِّكَ خَيْر ٌ   ۖ   وَهُوَ خَيْرُ ا ل رَّازِقِي نَ   
     Wa 'Inn aka Latad `ūhum  'Ilá Şirāţin  Mustaqī min     َ023-073 ç’është e vërteta, ti i fton ata në rrugë të drejtë.     وَإِنّ َكَ لَتَد ْعُوهُمْ إِلَى صِرَا ط ٍ  مُسْتَقِي م ٍ    
     Wa 'Inn a A l-Ladh ī na Lā Yu'uminū na Bil-'Ā kh irati `Ani A ş-Şirā ţi Lanākibū na     َ023-074 Po ata që nuk e besojnë botën tjetër, i shmangen rrugës së drejtë.     وَإِنّ َ ا لَّذِي نَ لاَ يُؤْمِنُو نَ بِا لآخِرَةِ عَنِ ا ل صِّرَا طِ لَنَاكِبُو نَ   
     Wa Law Raĥim nāhum  Wa Kash afnā Mā Bihim  Min  Đurr in  Lalajjū Fī Ţugh yānihim  Ya`mahū na     َ023-075 Edhe sikur t’i mëshironim ata (idhujtarët) dhe t’ua kishim larguar fatkeqësitë, at do të vazhdonin të zhyteshin në zhgënjimin e tyre.     وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِم ْ مِن ْ ضُرّ ٍ  لَلَجُّوا  فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُو نَ   
     Wa Laqad  'Akh adh nāhum  Bil-`Adh ā bi Famā A m  Wa Mā Yatađarra`ū na     َ023-076 Ne i sprovuam at me dënim, po ata nuk iu përulën Zotit të tyre e as nuk iu drejtuan me lutje.     وَلَقَد ْ أَخَذْنَاهُم ْ بِا لْعَذَا بِ فَمَا ا ا  لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُو نَ   
    Ĥattá  'Idh ā Fataĥnā `Alayhim  Bābāan  Dh ā `Adh ā bin  Sh adī din 'Idh ā Hum  Fī hi  Mub lisū na     َ023-077 Deri sa t’ua gapim një derë dënimi tëashpër, atëherë ata do të mbesin aty me shpresa të humbura.     حَتَّى  إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِم ْ بَابا ً  ذَا عَذَا ب ٍ  شَدِي د ٍ  إِذَا هُمْ فِي ه ِ ِ مُب ْلِسُو نَ   
     Wa Huwa A l-Ladh ī  'An sh a'a Lakumu A s-Sam `a Wa A l-'Ab şā ra Wa A l-'Af'idata  ۚ   Qalīlāan  Mā Tash kurū na     َ023-078 Ai është që ua krijoi të dëgjuarit, të parit dhe të kuptuarit e juaj; sa pak jeni mirënjohës.     وَهُوَ ا لَّذِي  أَن شَأَ لَكُمُ ا ل سَّمْعَ وَالأَب ْصَا رَ وَالأَفْئِدَةَ  ۚ   قَلِيلا ً  مَا تَشْكُرُو نَ   
     Wa Huwa A l-Ladh ī Dh ara'akum  Fī A l-'Arđi Wa 'Ilayhi Tuĥsh arū na     َ023-079 Dhe Ai është që ju krijoi ju në tokë dhe vetëm te Ai do të tuboheni.     وَهُوَ ا لَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي ا لأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُو نَ   
     Wa Huwa A l-Ladh ī Yuĥyī Wa Yumī tu Wa Lahu A kh tilā fu A l-Layli Wa A n -Nahā r i  ۚ   'Afalā Ta`qilū na     َ023-080 Dhe Ai është që jep jetë dhe vdekje dhe vetëm Ai bën ndryshimine natës e të ditës; si nuk e kuptoni?     وَهُوَ ا لَّذِي يُحْيِي وَيُمِي تُ وَلَهُ ا ا ل لَّيْلِ وَال نّ َهَا ر ِ  ۚ   أَفَلاَ تَعْقِلُو نَ   
    Bal Qālū Mith la Mā Qā la A l-'Awwalū na     َ023-081 Por ja ata flasin, ashtu si flasin ata para tyre.     بَلْ قَال ُوا  مِثْلَ مَا قَا لَ ا لأَوَّلُو نَ   
    Qālū  'A'idh ā Mitnā Wa Kunn ā Turābāan  Wa `Ižāmāan 'A'inn ā Lamab `ūth ū na     َ023-082 Ata thanë: “Pasi të vdesim e të bëhemi dhe e eshtra të kalbur, a do të ringjallemi?     قَالُو ا  أَئِذَا مِتْنَا وَكُنّ َا تُرَابا ً  وَعِظَاماً أَئِنّ َا لَمَب ْعُوثُو نَ   
    Laqad  Wu`id nā Naĥnu Wa 'Ā bā 'uunā Hādh ā Min  Qab lu 'In Hādh ā  'Illā  'Asāţī r u A l-'Awwalī na     َ023-083 Kjo na është premtuar ne edhe prindërve tanë më parë, po kjo nuk është gjë tjetër pos një mit i lashtë!     لَقَد ْ وُعِد ْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَذَا مِن ْ قَب ْلُ إِنْ هَذَا  إِلاَّ أَسَاطِي ر ُ ا لأَوَّلِي نَ   
    Qul  Limani A l-'Arđu Wa Man  Fīhā  'In  Kun tum  Ta`lamū na     َ023-084 Thuaj: “E kujt është toka dhe çdo gjë që ka në të, nëse jeni që e dini?”     قُل ْ لِمَنِ ا لأَرْضُ وَمَن ْ فِيهَا  إِن ْ كُن تُمْ تَعْلَمُو نَ   
    Sayaqūlū na Lillahi  ۚ   Qul 'Afalā Tadh akkarū na     َ023-085 Ata do të thonë: “E All-llahut”. Atëherë thuaju: “Përse pra nuk mendoni?”     سَيَقُولُو نَ لِلَّهِ  ۚ   قُلْ أَفَلاَ تَذَكَّرُو نَ   
    Qul Man  Rabbu A s-Samāwā ti A s-Sab `i Wa Rabbu A l-`Arsh i A l-`Ažī mi     َ023-086 Thuaj: “Kush është Zoti i shtatë qiejve dhe Zot i Arshit të madh?”     قُلْ مَن ْ رَبُّ ا ل سَّمَاوَا تِ ا ل سَّب ْعِ وَرَبُّ ا لْعَرْشِ ا لْعَظِي مِ   
    Sayaqūlū na Lillahi  ۚ   Qul 'Afalā Tattaqū na     َ023-087 Ata do të thonë: “All-llahu!” Thuaju: “E pse nuk frikësoheni pra?”     سَيَقُولُو نَ لِلَّهِ  ۚ   قُلْ أَفَلاَ تَتَّقُو نَ   
    Qul Man i  Malakū tu Kulli Sh ay'in  Wa Huwa Yujī r u Wa Lā Yujā ru `Alayhi 'In  Kun tum  Ta`lamūn    َ023-088 Thuaj: “Në dorën e kujt është i tërë pushteti i çdo sendi, dh Ai është që mbron (kë të do), e që prej Atij nuk mund të ketë të mbrijtur; nëse jeni që e dini?”     قُلْ مَن ْ بِيَدِه ِ ِ مَلَكُو تُ كُلِّ شَيْء ٍ  وَهُوَ يُجِي ر ُ وَلاَ يُجَا رُ عَلَيْهِ إِن ْ كُن تُمْ تَعْلَمُون    
    Sayaqūlū na Lillahi  ۚ   Qul Fa'ann ā Tusĥarū na     َ023-089 Ata do të thonë: “Në dorë të All-llahut!” Thuaj: “E si mashtroheni pra?”     سَيَقُولُو نَ لِلَّهِ  ۚ   قُلْ فَأَنّ َا تُسْحَرُو نَ   
    Bal 'Ataynāhum  Bil-Ĥaqqi Wa 'Inn ahum  Lakādh ibū na     َ023-090 Por jo, Ne ua sollëm atyre të vërteën, e megjithatë, ata jetojnë me gënjeshtra (duke adhuruar idhuj).     بَلْ أَتَيْنَاهُم ْ بِا لْحَقِّ وَإِنّ َهُمْ لَكَاذِبُو نَ   
    Mā A kh adh a A l-Lahu  Min  Waladin  Wa Mā Kā na Ma`ahu  Min 'Ilahin  ۚ   'Idh āan  Ladh ahaba Kullu 'Ilahin Kh alaqa Wa La`alā Ba`đuhum  `Alá Ba`đin   ۚ   Sub ĥā na A l-Lahi  `Amm ā Yaşifū na     َ023-091 All-llahu nuk ka marrë për veten kurrfarë fëmijë (as engjëjt,e as nga njerëzit), nuk ka me Të ndonjë zot tjetër, pse (sikur të kishte zot tjetër), atëherë secili zot do të veçohej me atë që ka krijuar, dhe do të dominonte njëri mbi tjetrin! I lartë, i pastër është All-llahu nga ato që i përshkruajnë.     مَا ا ا ل لَّهُ مِن ْ وَلَد ٍ  وَمَا كَا نَ مَعَه ُ ُ مِن ْ إِلَهٍ~  ٍ   ۚ   إِذا ً  لَذَهَبَ كُلُّ إِلَه ٍ  ٍ  بِمَا خَلَقَ وَلَعَلاَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْض ٍ   ۚ   سُب ْحَا نَ ا ل لَّهِ عَمّ َا يَصِفُو نَ   
    `Ālimi A l-Gh aybi Wa A sh -Sh ahādati Fata`ālá `Amm ā Yush r ikū na     َ023-092 Ai e di të fshehtën e të dukshmën, Ai është larg atyre që atë i shoqërojnë.     عَالِمِ ا لْغَيْبِ وَال شَّهَادَةِ فَتَعَالَى عَمّ َا يُشْر ِكُو نَ   
    Qul  Rabbi 'Imm ā Tur iyann ī Mā Yū`adū na     َ023-093 Thuaj: “Zoti im, po që se patjetër do të më tregosh atë (dënim) që ua premtove atyre?”     قُلْ رَبِّ إِمّ َا تُر ِيَنّ ِي مَا يُوعَدُو نَ   
    Rabbi Falā Taj `alnī Fī A l-Qawmi A ž-Žālimī na     َ023-094 Zoti im, mos mëfut pra, mua te ai popull zullumqar!”     رَبِّ فَلاَ تَج ْعَلْنِي فِي ا لْقَوْمِ ا ل ظَّالِمِي نَ   
     Wa 'Inn ā `Alá  'An  Nur iyaka Mā Na`iduhum  Laqādirū na     َ023-095 Në të vërtetë, Ne kemi fuqi të tregojmë ty atë që u kemi premtuar atyre.     وَإِنّ َا عَلَى  أَن ْ نُر ِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُو نَ   
    A d fa` Bi-Atī Hiya 'Aĥsanu A s-Sayyi'ata  ۚ   Naĥnu 'A`lamu Bimā Yaşifū na    َ023-096 Ti të keqen kthe me të mirën. Ne e dimë më së miri atë që shpifin ata.     ا د ْفَعْ بِا لَّتِي هِيَ أَحْسَنُ ا ل سَّيِّئَةَ  ۚ   نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُو نَ  
     Wa Qul  Rabbi 'A`ūdh u Bika Min Hamazā ti A sh -Sh ayāţī ni     َ023-097 Dhe thuaj: “O Zot im, unë mbrohem me Ty prej cytjeve të djajve!”     وَقُلْ رَبِّ أَعُو ذُ بِكَ مِنْ هَمَزَا تِ ا ل شَّيَاطِي نِ   
     Wa 'A`ūdh u Bika Rabbi 'An  Yaĥđurū ni     َ023-098 Dhe mbëhtetem te Ti që ata të mos më afrohen!”     وَأَعُو ذُ بِكَ رَبِّ أَن ْ يَحْضُرُو نِ   
    Ĥattá  'Idh ā Jā 'a  'Aĥadahumu A l-Mawtu Qā la Rabbi A ū ni     َ023-099 E kur ndonjërit prej tyre i vjen vdekja, ai thotë: “O Zoti im, më kthe,     حَتَّى  إِذَا جَا ءَ أَحَدَهُمُ ا لْمَوْتُ قَا لَ رَبِّ ا ُو نِ   
    La`allī  'A`malu Şāliĥāan  Fīmā Taraktu  ۚ   Kallā   ۚ   'Inn ahā Kalimatun Huwa Qā 'iluhā  ۖ   Wa Min  Warā 'ihim  Barzakh un 'Ilá Yawmi Yub `ath ū na     َ023-100 që të bëj vepra të mira e të kompensoj atë që lëshova!” Kurrsesi, (Kthim nuk ka) e kjo është vetëm fjalë që thotë ai, e ata kanë para tyre një perde (distancë periodike) der në ditën kur ringjallen.     لَعَلِّي  أَعْمَلُ صَال ِحا ً  فِيمَا تَرَكْتُ  ۚ   كَلاَّ  ۚ   إِنّ َهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَا ئِلُهَا  ۖ   وَمِن ْ وَرَا ئِهِم ْ بَرْزَخ ٌ  إِلَى يَوْمِ يُب ْعَثُو نَ   
    Fa'idh ā Nufikh a Fī A ş-Şū r i Falā  'An sā ba  Baynahum  Yawma'idh in  Wa Lā Yatasā 'alū na     َ023-101 E kur i fryhet surit (herën e dytë), atëherë, në atë ditë nuk do të ketë lidhje familiare mes tyre e as që do të pyes kush për njëri-tjetrin.     فَإِذَا نُفِخَ فِي ا ل صُّو ر ِ فَلاَ أَن سَا بَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذ ٍ  وَلاَ يَتَسَاءَلُو نَ   
    Faman  Th aqulat Mawāzīnuhu  Fa'ū lā 'ika Humu A l-Mufliĥū na     َ023-102 E kujt i peshojnë më rëndë peshojat (veprate mira), ata jamë të shpëtuarit.     فَمَن ْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُه ُ ُ فَأُ وْلَائِكَ هُمُ ا لْمُفْلِحُو نَ   
     Wa Man Kh affat Mawāzīnuhu  Fa'ū lā 'ika A l-Ladh ī na Kh asirū  'An fusahum  Fī Jahann ama Kh ālidū na     َ023-103 Ndërsa, atyre që u peshojnë lehtë, peshojat (veprat e mira), ata janë që humben vetveten dhe janë në Xhehennem përgjithmonë.     وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُه ُ ُ فَأُ وْلَائِكَ ا لَّذِي نَ خَسِرُو ا  أَن فُسَهُمْ فِي جَهَنّ َمَ خَال ِدُو نَ   
    Talfaĥu Wujūhahumu A n -Nā ru Wa Hum  Fīhā Kāliĥū na     َ023-104 Zjarri do t’ua djegë atyre fytyrat dhe do të duken shumë të shëmtuar brenda tij.     تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ ا ل نّ َا رُ وَهُمْ فِيهَا كَا ل ِحُو نَ   
    'Alam  Takun 'Ā yātī Tutlá `Alaykum  Fakun tum  Bihā Tukadh dh ibū na     َ023-105 (atyre u thuhet): A nuk u janë lexuar juve ajete e Mia; e ju nuk i besuat ato?     أَلَمْ تَكُن ْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُن تُم ْ بِهَا تُكَذِّبُو نَ   
    Qālū Rabbanā Gh alabat `Alaynā Sh iq watunā Wa Kunn ā Qawmāan  Đā llī na     َ023-106 Ata thonë: “O Zoti ynë, ne na patën mundur të këqiat (u dhamë pas epsheve të dynjasë) dhe si të tillë ishim popull i humbur!     قَالُوا  رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِق ْوَتُنَا وَكُنّ َا قَوْما ً  ضَا لِّي نَ   
    Rabbanā  'Akh r ij nā Minhā Fa'in `Ud nā Fa'inn ā Žālimū na     َ023-107 Zoti ynë, na nxjerr prej tij, e nëse gabojmë përsëri,atëherë vërtet, jemi mizor!”     رَبَّنَا  أَخْر ِج ْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُد ْنَا فَإِنّ َا ظَال ِمُو نَ   
    Qā la A kh sa'ū  Fīhā Wa Lā Tukallimū ni     َ023-108 Ai thotë: “Heshtni aty e mos më folni!”     قَا لَ ا ُ وا فِيهَا وَلاَ تُكَلِّمُو نِ   
    'Inn ahu Kā na Far ī qun  Min `Ibādī Yaqūlū na Rabbanā  'Ā mann ā Fāgh fir Lanā Wa A m nā Wa 'An ta Kh ayru A r-Rāĥimī na     َ023-109 Pse një grup prej robëve të Mi thanë: “O Zoti ynë, ne besuam, prandaj na falë dhe na mëshiro, se Ti je më i miri i mëshiruesve!”     إِنّ َه ُ ُ كَا نَ فَر ِي ق ٌ  مِنْ عِبَادِي يَقُولُو نَ رَبَّنَا  آمَنّ َا فَا ن ْتَ خَيْرُ ا ل رَّاحِمِي نَ   
    Fā ttakh adh tumūhum  Sikh r īyāan Ĥattá  'An sawkum  Dh ikr ī Wa Kun tum  Minhum  Tađĥakū na     َ023-110 E ju i patët tallur ata, sa që ajo tallje bëri që të harronin përkujtimin ndaj Meje, madje edhe qeshnit me ta.     فَا تَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْر ِيّاً حَتَّى  أَن سَوْكُمْ ذِكْر ِي وَكُن تُم ْ مِنْهُمْ تَضْحَكُو نَ   
    'Inn ī Jazaytuhumu A l-Yawma Bimā Şabarū  'Ann ahum  Humu A l-Fā 'izū na     َ023-111 E Unë sot i shpërbleva ata për atë që ishin të durueshëm atë janë fitimtarët.     إِنّ ِي جَزَيْتُهُمُ ا لْيَوْمَ بِمَا صَبَرُو ا  أَنّ َهُمْ هُمُ ا لْفَائِزُو نَ   
    Qā la Kam  Labith tum  Fī A l-'Arđi `Adada Sinī na     َ023-112 Ai thotë: “E sa vjet keni kaluar në tokë?”     قَا لَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي ا لأَرْضِ عَدَدَ سِنِي نَ   
    Qālū Labith nā Yawmāan 'Aw Ba`đa Yawmin  Fās'ali A l-`Ā ddī na     َ023-113 Ata thonë: “Kemi qëndruar një ditë ose një pjesë të ditës, pyeti ata që dinë numërimin!”     قَالُوا  لَبِثْنَا يَوْماً أَوْ بَعْضَ يَوْم ٍ  فَا ا لْعَا دِّي نَ   
    Qā la 'In  Labith tum  'Illā Qalīlāan   ۖ   Law 'Ann akum  Kun tum  Ta`lamū na     َ023-114 Ai thotë: “Mirë e keni, sikur ta dishit njëmend pak keni qëndruar!”     قَا لَ إِن ْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ قَلِيلا ً   ۖ   لَوْ أَنّ َكُمْ كُن تُمْ تَعْلَمُو نَ   
    'Afaĥasib tum  'Ann amā Kh alaq nākum  `Abath āan  Wa 'Ann akum  'Ilaynā Lā Turja`ū na     َ023-115 A menduat se Ne u krijuam kot dhe se nuk do ktheheni ju te Ne?     أَفَحَسِب ْتُمْ أَنّ َمَا خَلَق ْنَاكُمْ عَبَثا ً  وَأَنّ َكُمْ إِلَيْنَا لاَ تُرْجَعُو نَ   
    Fata`ālá A l-Lahu A l-Maliku A l-Ĥaqqu  ۖ   Lā  'Ilā ha  'Illā Huwa Rabbu A l-`Arsh i A l-Kar ī mi     َ023-116 I lartë është All-llahu, Sunduesi i vërtet, nuk ka zot tjetër pos Tij, Zot i Arshit bujar.     فَتَعَالَى ا ل لَّهُ ا لْمَلِكُ ا لْحَقُّ  ۖ   لاَ إِلَهَ~ َ إِلاَّ هُوَ رَبُّ ا لْعَرْشِ ا لْكَر ِي مِ   
     Wa Man  Yad `u Ma`a A l-Lahi  'Ilahāan 'Ā kh ara Lā Burhā na Lahu  Bihi  Fa'inn amā Ĥisābuhu  `In da Rabbihi   ۚ   'Inn ahu Lā Yufliĥu A l-Kāfirū na     َ023-117 E kush adhuron me All-llahun edhe ndonjë zot tjetër, për të cilin nuk ka kurrëfarë fakti, përgjegjësia e tij është para Zotit të vet, e mohuesit nuk do të shpëtojnë.     وَمَن ْ يَد ْعُ مَعَ ا ل لَّهِ إِلَها ً  آخَرَ لاَ بُرْهَا نَ لَه ُ ُ بِه ِ ِ فَإِنّ َمَا حِسَابُه ُ ُ عِن ْدَ رَبِّهِ~ ِ  ۚ   إِنّ َهُ لاَ يُفْلِحُ ا لْكَافِرُو نَ   
     Wa Qul  Rabbi A gh fir Wa A m  Wa 'An ta Kh ayru A r-Rāĥimī na     َ023-118 E ti thuaj: “O Zoti im, më fal e më mëshiro, se Ti je me Mëshiruesi i mëshiruesve!”    وَقُلْ رَبِّ ا ن ْتَ خَيْرُ ا ل رَّاحِمِي نَ