Kāf-Hā-Yā-`Ayn -Şād َ019-001 Kaf Ha Ja’ A’jn Sadë! كَاف-هَا-يَا-عَين -صَاد
Dh ikru Raĥmati Rabbika `Ab dahu Zakar īyā َ019-002 (ky është) Përkujtim i mëshirës së Zotit tënd ndaj robit të vet Zekeriait, ذِكْرُ رَحْمَةِ رَبِّكَ عَب ْدَه ُ ُ زَكَر ِيَّا
'Idh Nādá Rabbahu Nidā 'an Kh afīyāan َ019-003 Kur ai iu lut Zotit të vet me një zë të ulët, e إِذْ نَادَى رَبَّه ُ ُ نِدَا ءً خَفِيّا ً
Qā la Rabbi 'Inn ī Wahana A l-`Ažmu Minn ī Wa A sh ta`ala A r-Ra'su Sh aybāan Wa Lam 'Akun Bidu`ā 'ika Rabbi Sh aqīyāan َ019-004 Tha: “Zoti im! Vërtet, mia më janë dobësuar eshtrat, më janë përhapur thinjat në kokën time, e me lutjen time ndaj Teje o Zoti im, asnjëherë nuk kam qenë i dëshpëruar”. قَا لَ رَبِّ إِنّ ِي وَهَنَ ا لْعَظْمُ مِنّ ِي وَاشْتَعَلَ ا ل رَّأْسُ شَيْبا ً وَلَمْ أَكُن ْ بِدُعَائِكَ رَبِّ شَقِيّا ً
Wa 'Inn ī Kh iftu A l-Mawāliya Min Warā 'ī Wa Kānati A m ra'atī `Āqirāan Fahab Lī Min Ladun ka Walīyāan َ019-005 Unë ua kam frikë pasardhësve të mi pas meje (kushërinjve se do ta humbnin fenë), ndërsa gruaja ime është sterile, pra më falë nga ajo mirësia Jote një pasardhës (një fëmijë). وَإِنّ ِي خِفْتُ ا لْمَوَالِيَ مِن ْ وَرَائِ ي وَكَانَتِ ا مْرَأَتِي عَاقِرا ً فَهَب ْ لِي مِن ْ لَدُن ْكَ وَلِيّا ً
Yar ith unī Wa Yar ith u Min 'Ā li Ya`qū ba ۖ Wa A j `alhu Rabbi Rađīyāan َ019-006 Të më trashëgojnë mua dhe t’i trashëgojë ata nga familja e Jakubit, dhe bërë atë, o Zoti, të këndshëm! (të vyeshëm)!” يَر ِثُنِي وَيَر ِثُ مِن ْ آلِ يَعْقُو بَ ۖ وَاج ْعَلْهُ رَبِّ رَضِيّا ً
Yā Zakar īyā 'Inn ā Nubash sh iruka Bigh ulā min A smuhu Yaĥyá Lam Naj `al Lahu Min Qab lu Samīyāan َ019-007 O Zekëria, Ne po të përgëzojmë ty me një djalë, emri i të cilit është Jahja, e që askush para tij nuk u emërtua me këtë emër. يَازَكَر ِيَّا إِنّ َا نُبَشِّرُكَ بِغُلاَم ٍ ا سْمُه ُ ُ يَحْيَى لَمْ نَج ْعَل ْ لَه ُ ُ مِن ْ قَب ْلُ سَمِيّا ً
Qā la Rabbi 'Ann á Yakū nu Lī Gh ulā mun Wa Kānat A m ra'atī `Āqirāan Wa Qad Balagh tu Mina A l-Kibar i `Itīyāan َ019-008 Ai tha: “Zoti im, si do të kemë unë djalë kur gruaja ime ishte që nuk lind, e unë kam arritur pleqëri të thellë?” قَا لَ رَبِّ أَنّ َى يَكُو نُ لِي غُلاَم ٌ وَكَانَتْ ا مْرَأَتِي عَاقِرا ً وَقَد ْ بَلَغْتُ مِنَ ا لْكِبَر ِ عِتِيّا ً
Qā la Kadh ālika Qā la Rabbuka Huwa `Alayya Hayyinun Wa Qad Kh alaq tuka Min Qab lu Wa Lam Taku Sh ay'ā an َ019-009 Tha: “Ja, kështu Zoti yt ka thënë: se ajo për Mua është lehtë; Unë të krijova më parë ty, që nuk ishe fare!” قَا لَ كَذَلِكَ قَا لَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّن ٌ وَقَد ْ خَلَق ْتُكَ مِن ْ قَب ْلُ وَلَمْ تَكُ شَيْئا ً
Qā la Rabbi A j `al Lī 'Ā yatan ۚ Qā la 'Ā yatuka 'Allā Tukallima A n -Nā sa Th alāth a Layā lin Sawīyāan َ019-010 Ai (Zekeriai) tha: Zoti im, më jep mua një shenjë (që të di)!” Ai (All-llahu) tha: “Shenja jote është se, (duke qenë shëndoshë e mirë), nuk do të mund t’u flasesh njerëzve tri net (e tri ditë)”. قَا لَ رَبِّ ا ج ْعَل لِي آيَة ً ۚ قَا لَ آيَتُكَ أَلاَّ تُكَلِّمَ ا ل نّ َا سَ ثَلاَثَ لَيَا ل ٍ سَوِيّا ً
Fakh araja `Alá Qawmihi Mina A l-Miĥrā bi Fa'awĥá 'Ilayhim 'An Sabbiĥū Bukratan Wa `Ash īyāan َ019-011 Dhe ai doli prej faltores para popullit të vet dhe u dha shenjë adhuroni (All-llahun) mëngjes e mbrëmje. فَخَرَجَ عَلَى قَوْمِه ِ ِ مِنَ ا لْمِحْرَا بِ فَأَوْحَى إِلَيْهِمْ أَن ْ سَبِّحُوا بُكْرَة ً وَعَشِيّا ً
Yā Yaĥyá Kh udh i A l-Kitā ba Biqūwatin ۖ Wa 'Ā taynā hu A l-Ĥukma Şabīyāan َ019-012 O Jahja, merre librin me shumë kujdes, dhe ashtu, dhe ashtu Ne i dhamë atij urtësi kur ishte fëmijë. يَايَحْيَى خُذِ ا لْكِتَا بَ بِقُوَّة ٍ وَآتَيْنَا هُ ۖ ا لْحُكْمَ صَبِيّا ً
Wa Ĥanānāan Min Ladunn ā Wa Zakāatan ۖ Wa Kā na Taqīyāan َ019-013 Dhe nga ana jonë i mundësuam të jetë i butë, i pastër dhe respektues (i dëgjueshëm). وَحَنَان ا ً مِن ْ لَدُنّ َا وَزَكَا ة ً ۖ وَكَا نَ تَقِيّا ً
Wa Barrāan Biwālidayhi Wa Lam Yakun Jabbārāan `Aşīyāan َ019-014 Edhe i sjellshëm ndaj prindërve të vet, nuk ishte kryelartë e i padëgjueshëm. وَبَرّا ً بِوَالِدَيْهِ وَلَمْ يَكُن ْ جَبَّاراً عَصِيّا ً
Wa Salā mun `Alayhi Yawma Wulida Wa Yawma Yamū tu Wa Yawma Yub `ath u Ĥayyāan َ019-015 Dhe selam (prej nesh) atij ditën kur u lind, ditën kur vdes dhe ditën kur do të ngritet i gjallë (e përshëndetën dhe i garantuam)! وَسَلاَمٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُو تُ وَيَوْمَ يُب ْعَثُ حَيّا ً
Wa A dh kur Fī A l-Kitā bi Maryama 'Idh A n tabadh at Min 'Ahlihā Makānāan Sh arqīyāan َ019-016 E, përmendju në këtë libër (tregimin për) Merjemen kur ajo u largua prej familjes së saj në një vend në lindje. وَاذْكُرْ فِي ا لْكِتَا بِ مَرْيَمَ إِذْ ا ن تَبَذَتْ مِنْ أَهْلِهَا مَكَان ا ً شَرْقِيّا ً
Fā ttakh adh at Min Dūnihim Ĥijābāan Fa'arsalnā 'Ilayhā Rūĥanā Fatamath th ala Lahā Bash arāan Sawīyāan َ019-017 Ajo, vuri një perde ndaj tyre, e Ne ia dërguam asaj Xhebrilin, e ai iu paraqit asaj njeri në tërësi. فَا تَّخَذَتْ مِن ْ دُونِهِمْ حِجَابا ً فَأَرْسَلْنَا إِلَيْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرا ً سَوِيّا ً
Qālat 'Inn ī 'A`ūdh u Bir -Raĥmani Min ka 'In Kun ta Taqīyāan َ019-018 Ajo tha: “Unë i mbështetem të Gjithëmëshirëshmit prej teje, nëse je që frikësohesh Atij (pra më le të lirë)!” قَالَتْ إِنّ ِي أَعُو ذُ بِا ل رَّحْمَنِ مِن ْكَ إِن ْ كُن تَ تَقِيّا ً
Qā la 'Inn amā 'Anā Rasū lu Rabbiki Li'haba Laki Gh ulāmāan Zakīyāan َ019-019 Ai (Xhibrili) tha: “Unë jam vetëm i dërguar (melek) i Zotit tënd për të dhuruar ty një djalë të pastër (pejgamber)”. قَا لَ إِنّ َمَا أَنَا رَسُو لُ رَبِّكِ لِأهَبَ لَكِ غُلاَما ً زَكِيّا ً
Qālat 'Ann á Yakū nu Lī Gh ulā mun Wa Lam Yam sasnī Bash arun Wa Lam 'Aku Bagh īyāan َ019-020 Ajo tha: “Si do të kem unë djalë, kur mua nuk më është afruar njeri (nuk jam e martuar), e as nuk kamë qenë e pamoralshme”. قَالَتْ أَنّ َى يَكُو نُ لِي غُلاَم ٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَر ٌ وَلَمْ أَكُ بَغِيّا ً
Qā la Kadh āliki Qā la Rabbuki Huwa `Alayya Hayyinun ۖ Wa Linaj `alahu 'Ā yatan Lilnn ā si Wa Raĥmatan Minn ā ۚ Wa Kā na 'Am rāan Maq đīyāan َ019-021 Ai (Xhibrili) tha: “Ja, kështu ka thënë Zoti yt; ajo për Mua është lehtë, e për ta bërë atë (djalin e krijuar pa babë) argument për njerëzit e edhe mëshirë nga ana e Jonë. Kjo është çështje e kryer!” قَا لَ كَذَلِكِ قَا لَ رَبُّكِ هُوَ عَلَيَّ هَيِّن ٌ ۖ وَلِنَج ْعَلَهُ آيَة ً لِلنّ َا سِ وَرَحْمَة ً مِنّ َا ۚ وَكَا نَ أَمْرا ً مَق ْضِيّا ً
Faĥamalat/hu Fān tabadh at Bihi Makānāan Qaşīyāan َ019-022 Ajo e barti atë (Isain), andaj (me të në bark) u izolua në një vend të largët. فَحَمَلَتْهُ فَا ن تَبَذَتْ بِه ِ ِ مَكَان ا ً قَصِيّا ً
Fa'ajā 'ahā A l-Makh ā đu 'Ilá Jidh `i A n -Nakh lati Qālat Yā Laytanī Mittu Qab la Hādh ā Wa Kun tu Nasyāan Man sīyāan َ019-023 E dhembja (e lindjes) e mbështeti atë te një trup i hurmës. Ajo tha: “Ah sa mirë ka qenë për mua të kisha vdekur para kësaj e të isha e harruar që moti!” فَأَجَاءَهَا ا لْمَخَا ضُ إِلَى جِذْعِ ا ل نّ َخْلَةِ قَال َتْ يَال َيْتَنِي مِتُّ قَب ْلَ هَذَا وَكُن تُ نَسْيا ً مَن ْسِيّا ً
Fanādāhā Min Taĥtihā 'Allā Taĥzanī Qad Ja`ala Rabbuki Taĥtaki Sar īyāan َ019-024 E prej së poshtmi atë e thirri (Xhibrili): “Mos u brengos, Zoti yt bëri pranë teje një përrockë (uji)”. فَنَادَاهَا مِن ْ تَحْتِهَا أَلاَّ تَحْزَنِي قَد ْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَر ِيّا ً
Wa Huzzī 'Ilayki Bijidh `i A n -Nakh lati Tusāqiţ `Alayki Ruţabāan Janīyāan َ019-025 E ti shkunde trupin e hurmës se do të bijnë ty hurma të freskëta. وَهُزِّي إِلَيْكِ بِجِذْعِ ا ل نّ َخْلَةِ تُسَاقِط ْ عَلَيْكِ رُطَبا ً جَنِيّا ً
Fakulī Wa A sh rabī Wa Qarr ī `Aynāan ۖ Fa'imm ā Taraynn a Mina A l-Bash ar i 'Aĥadāan Faqūlī 'Inn ī Nadh artu Lilrraĥmani Şawmāan Falan 'Ukallima A l-Yawma 'In sīyāan َ019-026 Ti pra, ha pi e qetësou, dhe nëse sheh ndonjë prej njerëzve thuaj: “Unë ka vendsur heshtje për hir të Gjitëhmëshirshmit, andaj asnjë njeriu sot nuk i flas!” فَكُلِي وَاشْرَبِي وَقَرِّي عَيْن ا ً ۖ فَإِمّ َا تَرَيْنّ َ مِنَ ا لْبَشَر ِ أَحَدا ً فَقُولِي إِنّ ِي نَذَرْتُ لِلرَّحْمَنِ صَوْما ً فَلَنْ أُكَلِّمَ ا لْيَوْمَ إِن سِيّا ً
Fa'atat Bihi Qawmahā Taĥmiluhu ۖ Qālū Yā Maryamu Laqad Ji'ti Sh ay'ā an Far īyāan َ019-027 Dhe duke e bartur ngryk shkoj me të te të afërmit e vet ata i thanë: “Oj Merjeme, ke bërë një punë shumë tëkeqe!” فَأَتَتْ بِه ِ ِ قَوْمَهَا تَحْمِلُه ُ ُ ۖ قَال ُوا يَامَرْيَمُ لَقَد ْ جِئْتِ شَيْئا ً فَر ِيّا ً
Yā 'Ukh ta Hārū na Mā Kā na 'Abū ki A m ra'a Saw'in Wa Mā Kānat 'Umm uki Bagh īyāan َ019-028 Oj motra e Harunit, babai yt nuk ishte njeri i prishur e as nëna jote nuk ka qenë e pamoralshme! يَاأُخْتَ هَارُو نَ مَا كَا نَ أَبُو كِ ا مْرَأَ سَوْء ٍ وَمَا كَا نَتْ أُمّ ُكِ بَغِيّا ً
Fa'ash ārat 'Ilayhi ۖ Qālū Kayfa Nukallimu Man Kā na Fī A l-Mahdi Şabīyāan َ019-029 Atëherë ajo u dha shenjë kah (Isai). Ata thanë: “Si t’i flasim atij që ëshë foshnjë në djep?” فَأَشَارَتْ إِلَيْهِ ۖ قَال ُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَن ْ كَا نَ فِي ا لْمَهْدِ صَبِيّا ً
Qā la 'Inn ī `Ab du A l-Lahi 'Ā tāniya A l-Kitā ba Wa Ja`alanī Nabīyāan َ019-030 Ai (Isai) tha: “Unë jam rob i All-llahut, mua më ka dhënë (ka caktuar të më japë) librin dhe më ka bërë Pejgamber. قَا لَ إِنّ ِي عَب ْدُ ا ل لَّهِ آتَانِيَ ا لْكِتَا بَ وَجَعَلَنِي نَبِيّا ً
Wa Ja`alanī Mubārakāan 'Ayna Mā Kun tu Wa 'Awşānī Biş-Şalāati Wa A z-Zakāati Mā Dum tu Ĥayyāan َ019-031 Më ka bërë dobiprurës kudo që të jem dhe më ka porositur me namaz (falje) e zeqatë për sa të jemë gjallë! وَجَعَلَنِي مُبَارَكاً أَيْنَ مَا كُن تُ وَأَوْصَانِي بِا ل صَّلاَةِ وَال زَّكَا ةِ مَا دُمْتُ حَيّا ً
Wa Barrāan Biwālidatī Wa Lam Yaj `alnī Jabbārāan Sh aqīyāan َ019-032 Më ka bërë të mirësjellshëm ndaj nënës sime, e nuk më ka bërë kryelartë as të padëgjueshëm! وَبَرّا ً بِوَالِدَتِي وَلَمْ يَج ْعَلْنِي جَبَّارا ً شَقِيّا ً
Wa A s-Salā mu `Alayya Yawma Wulid tu Wa Yawma 'Amū tu Wa Yawma 'Ub `ath u Ĥayyāan َ019-033 Selami (shpëtim prej All-llahut) është me mua ditën kur u linda, ditën kur të vdes dhe ditën kur të dal (prej varrit) i gjallë!” وَالسَّلاَمُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِد ْتُ وَيَوْمَ أَمُو تُ وَيَوْمَ أُب ْعَثُ حَيّا ً
Dh ālika `Īsá A b nu Maryama ۚ Qawla A l-Ĥaqqi A l-Ladh ī Fī hi Yam tarū na َ019-034 Kjo është (fjalë) e vërtetë, rreth Isait, birit të Merjemes në të cilin ata shkaktojnë dyshime. ذَلِكَ عِيسَى ا ب ْنُ مَرْيَمَ ۚ قَوْلَ ا لْحَقِّ ا لَّذِي فِي ه ِ ِ يَمْتَرُو نَ
Mā Kā na Lillahi 'An Yattakh idh a Min Waladin ۖ Sub ĥānahu ۚ 'Idh ā Qađá 'Am rāan Fa'inn amā Yaqū lu Lahu Kun Fayakū nu َ019-035 Nuk i takoi (nuk ka nevojë) All-llahu të ketë ndonjë fëmijë, i pastër është Ai, kur dëshiron një send Ai vetëm i thotë atij: Bëhu!”. Ai menjëherë bëhet. مَا كَا نَ لِلَّهِ أَن ْ يَتَّخِذَ مِن ْ وَلَد ٍ ۖ سُب ْحَانَهُ~ ُ ۚ إِذَا قَضَى أَمْرا ً فَإِنّ َمَا يَقُو لُ لَه ُ ُ كُن ْ فَيَكُو نُ
Wa 'Inn a A l-Laha Rabbī Wa Rabbukum Fā`budū hu ۚ Hādh ā Şirāţun Mustaqī mun َ019-036 (Isai i tha popullit të vet) Dhe se All-llahu është Zoti im dhe Zoti juaj, pra adhuronie Atë, kjo është rrugë (fe) e drejtë. وَإِنّ َ ا ل لَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَا عْبُدُو ه ُ ُ ۚ هَذَا صِرَا ط ٌ مُسْتَقِي م ٌ
Fākh talafa A l-'Aĥzā bu Min Baynihim ۖ Fawaylun Lilladh ī na Kafarū Min Mash /hadi Yawmin `Ažī min َ019-037 Po, grupet u kundërshtuan mes vete (rreth Isait). Të mjerët ata që nuk besuan se çka kanë për të parë ditën e madhe! فَاخْتَلَفَ ا لأَحْزَا بُ مِن ْ بَيْنِهِمْ ۖ فَوَيْل ٌ لِلَّذِي نَ كَفَرُوا مِن ْ مَشْهَدِ يَوْمٍ عَظِي م ٍ
'Asmi` Bihim Wa 'Ab şir Yawma Ya'tūnanā ۖ Lakini A ž-Žālimū na A l-Yawma Fī Đalā lin Mubī nin َ019-038 Ditën kur do të na paraqiten neve, sa mirë do të dëgjojnë edhe shohin (ose njerëzit do të dëgjojnë e shohin çka i gjen ata), por tash për tash (në këtë jetë) zullumqarët janë të humbur qartë. أَسْمِعْ بِهِمْ وَأَب ْصِرْ يَوْمَ يَأْتُونَنَا ۖ لَكِنِ ا ل ظَّالِمُو نَ ا لْيَوْمَ فِي ضَلاَل ٍ مُبِي ن ٍ
Wa 'An dh ir hum Yawma A l-Ĥasrati 'Idh Quđiya A l-'Am ru Wa Hum Fī Gh aflatin Wa Hum Lā Yu'uminū na َ019-039 Ti tërhiqu atyre vërejtjen për ditën e dëshprimit, kur të marrë fund çështja (e përgjejgësisë e dikush në xhehet, dikush në zjarr), se ata (sot) janë të painformuar, dhe ata nuk janë duke besuar. وَأَن ذِرْهُمْ يَوْمَ ا لْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ ا لأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَة ٍ وَهُمْ لاَ يُؤْمِنُو نَ
'Inn ā Naĥnu Nar ith u A l-'Arđa Wa Man `Alayhā Wa 'Ilaynā Yurja`ū na َ019-040 S’ka dyshim se Ne e trashëgojmë (na mbetet) tokën dhe çka ka në të, dhe të Ne do të jetë e ardhmja e tyre. إِنّ َا نَحْنُ نَر ِثُ ا لأَرْضَ وَمَنْ عَلَيْهَا وَإِلَيْنَا يُرْجَعُو نَ
Wa A dh kur Fī A l-Kitā bi 'Ib rāhī ma ۚ 'Inn ahu Kā na Şiddīqāan Nabīyāan َ019-041 Përkujtoju (lexoju idhujtarëve e të tjerëve) në Libër (në Kur’an) Ibrahimin. Ai vërtet ishte shumë i drejtë dhe pejgamber. وَاذْكُرْ فِي ا لْكِتَا بِ إِب ْرَاهِي مَ ۚ إِنّ َه ُ ُ كَا نَ صِدِّيقا ً نَبِيّا ً
'Idh Qā la Li'abī hi Yā 'Abati Lima Ta`budu Mā Lā Yasma`u Wa Lā Yub şiru Wa Lā Yugh nī `An ka Sh ay'ā an َ019-042 Kur babait të vet i tha: “O babai im, pse adhuron atë që as nuk dëgjon, as nuk sheh, e as nuk ke asgjë prej tij? إِذْ قَا لَ لِأَبِي ه ِ ِ يَاأَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لاَ يَسْمَعُ وَلاَ يُب ْصِر ُ وَلاَ يُغْنِي عَن ْكَ شَيْئا ً
Yā 'Abati 'Inn ī Qad Jā 'anī Mina A l-`Ilmi Mā Lam Ya'tika Fa A ttabi`nī 'Ahdika Şirāţāan Sawīyāan َ019-043 O babai im, mua më është dhënë nga dituria çka ty nuk të është dhënë, andaj më dëgjo se unë të udhëzoj në rrugë të drejtë. يَاأَبَتِ إِنّ ِي قَد ْ جَاءَنِي مِنَ ا لْعِلْمِ مَا لَمْ يَأْتِكَ فَا تَّبِعْنِي أَهْدِكَ صِرَاطا ً سَوِيّا ً
Yā 'Abati Lā Ta`budi A sh -Sh ayţā na ۖ 'Inn a A sh -Sh ayţā na Kā na Lilrraĥmani `Aşīyāan َ019-044 O babai im, mos adhuro djallin, sepse djalli është kundërshtar i Mëshiruesit. يَا أَبَتِ لاَ تَعْبُدِ ا ل شَّيْطَا نَ إِنّ َ ۖ ا ل شَّيْطَا نَ كَا نَ لِلرَّحْمَنِ عَصِيّا ً
Yā 'Abati 'Inn ī 'Akh ā fu 'An Yamassaka `Adh ā bun Mina A r-Raĥmā ni Fatakū na Lilsh sh ayţā ni Walīyāan َ019-045 O babai im, unë kam frikë se do të godet ndonjë dënim prej të Gjithmëshirshmit e do të jesh shok i djallit!” يَاأَبَتِ إِنّ ِي أَخَا فُ أَن ْ يَمَسَّكَ عَذَا ب ٌ مِنَ ا ل رَّحْمَنِ فَتَكُو نَ لِلشَّيْطَا نِ وَلِيّا ً
Qā la 'Arāgh ibun 'An ta `An 'Ā lihatī Yā 'Ib rāhī mu ۖ La'in Lam Tan tahi La'arjumann aka ۖ Wa A hjurnī Malīyāan َ019-046 Ai (babai) tha: “A ti, Ibrahim, i refuzon zotat e mi? Nëse nuk ndalesh (së fyeri ndaj zotave të mi), unë do të gurëzoj, ndaj largohu prej meje për një kohë të gjatë!” قَا لَ أَرَاغِبٌ أَن ْتَ عَن ْ آلِهَتِي يَاإِب ْراهِي مُ لَئِن ْ ۖ لَمْ تَن تَه ِ ِ لَأَرْجُمَنّ َكَ وَاهْجُرْنِي ۖ مَلِيّا ً
Qā la Salā mun `Alayka ۖ Sa'astagh fir u Laka Rabbī ۖ 'Inn ahu Kā na Bī Ĥafīyāan َ019-047 Ai (Ibrahimi) tha: “Qofsh i lirë prej meje! Unë do ta lus Zotin tim për të falur ty, pse ai (babai) shte i kujdsshëm ndaj meje. قَا لَ سَلاَمٌ عَلَيْكَ ۖ سَأَسْتَغْفِر ُ لَكَ رَبِّي ۖ إِنّ َه ُ ُ كَا نَ بِي حَفِيّا ً
Wa 'A`tazilukum Wa Mā Tad `ū na Min Dū ni A l-Lahi Wa 'Ad `ū Rabbī `Asá 'Allā 'Akū na Bidu`ā 'i Rabbī Sh aqīyāan َ019-048 Unë po largohem prej jush dhe prej çka adhuroni ju pos All-llahut, e shpresoj se me adhurimin ndaj Zotit tim nuk do të jem i humbur!” وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَد ْعُو نَ مِن ْ دُو نِ ا ل لَّهِ وَأَد ْعُو رَبِّي عَسَى أَلاَّ أَكُو نَ بِدُعَا ءِ رَبِّي شَقِيّا ً
Falamm ā A `tazalahum Wa Mā Ya`budū na Min Dū ni A l-Lahi Wahab nā Lahu 'Isĥā qa Wa Ya`qū ba ۖ Wa Kullā Ja`alnā Nabīyāan َ019-049 E pasi u largua prej tyre dhe prej çka adhuronin ata pos All-llahut, Ne i dhuruam atij Is-hakun dhe Jakubin dhe që të dy i bëmë pejgamberë. فَلَمّ َا ا عْتَزَلَهُمْ وَمَا يَعْبُدُو نَ مِن ْ دُو نِ ا ل لَّهِ وَهَب ْنَا لَهُ~ ُ إِسْحَا قَ وَيَعْقُو بَ ۖ وَكُلاَّ جَعَلْنَا نَبِيّا ً
Wa Wahab nā Lahum Min Raĥmatinā Wa Ja`alnā Lahum Lisā na Şid qin `Alīyāan َ019-050 Dhe atyre (të gjithëve) u dhamë (të mira) nga mëshira Jonë, edhe i bëmë që të jenë të përmendur për të mirë (ndër njerëz). وَوَهَب ْنَا لَهُم ْ مِن ْ رَحْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَا نَ صِد ْقٍ عَلِيّا ً
Wa A dh kur Fī A l-Kitā bi Mūsá ۚ 'Inn ahu Kā na Mukh laşāan Wa Kā na Rasūlāan Nabīyāan َ019-051 Përmendju në Libër (tregimin për) Musain! ai ishte i zgjedhur (prej Zotit) dhe ishte i dërguar, pejgamber. وَاذْكُرْ فِي ا لْكِتَا بِ مُوسَى ۚ إِنّ َه ُ ُ كَا نَ مُخْلَصا ً وَكَا نَ رَسُولا ً نَبِيّا ً
Wa Nādaynā hu Min Jānibi A ţ -Ţū r i A l-'Aymani Wa Qarrab nā hu Najīyāan َ019-052 Dhe Ne e thirrëm nga ana e djathtë e kodrës Tur, e afruam për t’i folur (të dëgjojë bisedën tonë). وَنَادَيْنَا ه ُ ُ مِن ْ جَانِبِ ا ل طُّو ر ِ ا لأَيْمَنِ وَقَرَّب ْنَا ه ُ ُ نَجِيّا ً
Wa Wahab nā Lahu Min Raĥmatinā 'Akh ā hu Hārū na Nabīyāan َ019-053 Nga mëshira Jonë i dhamë vëllain e tij Harunin, Pejgamber. وَوَهَب ْنَا لَه ُ ُ مِن ْ رَحْمَتِنَا أَخَا ه ُ ُ هَارُو نَ نَبِيّا ً
Wa A dh kur Fī A l-Kitā bi 'Ismā`ī la ۚ 'Inn ahu Kā na Şādiqa A l-Wa`di Wa Kā na Rasūlāan Nabīyāan َ019-054 Përkujtoju në këtë Libër Ismailin! Ai ka qenë shumë besnik (premtoi të bëhet kurban) dhe i dërguar, pejgamber. وَاذْكُرْ فِي ا لْكِتَا بِ إِسْمَاعِي لَ ۚ إِنّ َه ُ ُ كَا نَ صَادِقَ ا لْوَعْدِ وَكَا نَ رَسُولا ً نَبِيّا ً
Wa Kā na Ya'muru 'Ahlahu Biş-Şalāati Wa A z-Zakāati Wa Kā na `In da Rabbihi Marđīyāan َ019-055 Ai urdhëronte familjen e vet me faljen e namazit dhe me zeqatë, dhe ishte dhumë i pranishëm te Zoti i tij. وَكَا نَ يَأْمُرُ أَهْلَه ُ ُ بِا ل صَّلاَةِ وَال زَّكَا ةِ وَكَا نَ عِن ْدَ رَبِّه ِ ِ مَرْضِيّا ً
Wa A dh kur Fī A l-Kitā bi 'Id r ī sa ۚ 'Inn ahu Kā na Şiddīqāan Nabīyāan َ019-056 Përkujtoju në libër edhe Idrisin! Ai ishte shumë i drejtë dhe pejgamber. وَاذْكُرْ فِي ا لْكِتَا بِ إِد ْر ِي سَ ۚ إِنّ َه ُ ُ كَا نَ صِدِّيقا ً نَبِيّا ً
Wa Rafa`nā hu Makānāan `Alīyāan َ019-057 Ne e ngriëm atë në një vend të Lartë (ia ngritëm lart famën). وَرَفَعْنَا ه ُ ُ مَكَان اً عَلِيّا ً
'Ū lā 'ika A l-Ladh ī na 'An`ama A l-Lahu `Alayhim Mina A n -Nabīyī na Min Dh urr īyati 'Ā dama Wa Mimm an Ĥamalnā Ma`a Nūĥin Wa Min Dh urr īyati 'Ib rāhī ma Wa 'Isrā 'ī la Wa Mimm an Hadaynā Wa A j tabaynā ۚ 'Idh ā Tutlá `Alayhim 'Ā yā tu A r-Raĥmā ni Kh arrū Sujjadāan Wa Bukīyāan َ019-058 Këta (të përmendur) ishin që All-llahu i gradoi nga pejgamberët pasardhës të Ademit, prej pasardhësve të atyre që i patëm bartur (në anije) bashkë me Nuhun, prej pasardhësve të Ibrahimit dhe të Jakubit (Israilët), dhe prej atyre që i udhëzuam dhe i bëmë të zgjedhur; kur u lexoheshin atyre ajetet e Zotit, binin në sexhde dhe qanin. أُ وْلَا ئِكَ ا لَّذِي نَ أَنْعَمَ ا ل لَّهُ عَلَيْهِم ْ مِنَ ا ل نّ َبِيِّي نَ مِن ْ ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَمِمّ َنْ حَمَلْنَا مَعَ نُو ح ٍ وَمِن ْ ذُرِّيَّةِ إِب ْرَاهِي مَ وَإِسْرَا ئِي لَ وَمِمّ َنْ هَدَيْنَا وَاج ْتَبَيْنَا ۚ إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَا تُ ا ل رَّحْمَنِ خَرُّوFakh alafa Min Ba`dihim Kh alfun 'Ađā`ū A ş-Şalāata Wa A ttaba`ū A sh -Sh ahawā ti ۖ Fasawfa Yalqawna Gh ayyāan َ019-059 E pas tyre (të mirëve) erdhën pasardhës të këqij, që e lanë namazin e u dhanë pas kënaqësive (trupore), e më vonë do të hidhen në çdo gjë të keqe (ose në Gaja). فَخَلَفَ مِن ْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا ا ل صَّلاَةَ وَاتَّبَعُوا ا ل شَّهَوَا تِ ۖ فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيّا ً
'Illā Man Tā ba Wa 'Ā mana Wa `Amila Şāliĥāan Fa'ū lā 'ika Yad kh ulū na A l-Jann ata Wa Lā Yužlamū na Sh ay'ā an َ019-060 Me pëjashtim të atij që pendohet dhe beson e bën vepra të mira, të tillët do të hyjnë në Xhennet dhe atyre nuk u bëhet padrejtë. إِلاَّ مَن ْ تَا بَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَال ِحا ً فَأُ وْلَائِكَ يَد ْخُلُو نَ ا لْجَنّ َةَ وَلاَ يُظْلَمُو نَ شَيْئا ً
Jann ā ti `Ad nin A llatī Wa`ada A r-Raĥmā nu `Ibādahu Bil-Gh aybi ۚ 'Inn ahu Kā na Wa`duhu Ma'tīyāan َ019-061 Ato janë Xhennetet e Adnit. që Mëshiruesi u pat premtuar robve të vet, pa i parë ata (i besuan pa i parë), e premtimi i Tij është i kryer. جَنّ َا تِ عَد ْن ٍ ا لَّتِي وَعَدَ ا ل رَّحْمَنُ عِبَادَه ُ ُ بِا لْغَيْبِ ۚ إِنّ َه ُ ُ كَا نَ وَعْدُه ُ ُ مَأْتِيّا ً
Lā Yasma`ū na Fīhā Lagh wan 'Illā Salāmāan ۖ Wa Lahum R izquhum Fīhā Bukratan Wa `Ash īyāan َ019-062 Aty nuk dëgjojnë fjalë boshe, por vetëm përshëndetje. Aty manë ushqimin e vet (të llojllojshëm) mëngjes e mbrëmje. لاَ يَسْمَعُو نَ فِيهَا لَغْوا ً إِلاَّ سَلاَما ً ۖ وَلَهُمْ ر ِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَة ً وَعَشِيّا ً
Tilka A l-Jann atu A llatī Nūr ith u Min `Ibādinā Man Kā na Taqīyāan َ019-063 Ato janë Xhennetet që do t’ua trashëgojnë robve Tanë që ishin të ruajtur. تِلْكَ ا لْجَنّ َةُ ا لَّتِي نُور ِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَن ْ كَا نَ تَقِيّا ً
Wa Mā Natanazzalu 'Illā Bi'am r i Rabbika ۖ Lahu Mā Bayna 'Aydīnā Wa Mā Kh alfanā Wa Mā Bayna Dh ālika ۚ Wa Mā Kā na Rabbuka Nasīyāan َ019-064 Ne (engjënt, thotë Xhibrili) nuk zbresim (nuk vijmë) vetëm me urdhërin e Zotit tënd. Vetëm Atij i takon e tërë çështja e tashme e ardhme dhe mes tyre, e Zoti yt nuk është që harron. وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلاَّ بِأَمْر ِ رَبِّكَ ۖ لَه ُ ُ مَا بَيْنَ أَيْدِينَا وَمَا خَلْفَنَا وَمَا بَيْنَ ذَلِكَ ۚ وَمَا كَا نَ رَبُّكَ نَسِيّا ً
Rabbu A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā Fā`bud /hu Wa A şţabir Li`ibādatihi ۚ Hal Ta`lamu Lahu Samīyāan َ019-065 Ai është Zoti i qiejve dhe i tokës dhe çka ka në mes tyre, pra Atë adhuroje, e në adhurim ndaj Tij bëhu i qëndrueshëm. A di për Të ndonjë emnak (adash)! رَبُّ ا ل سَّمَاوَا تِ وَالأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَا عْبُد ْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبَادَتِه ِ ِ ۚ هَلْ تَعْلَمُ لَه ُ ُ سَمِيّا ً
Wa Yaqū lu A l-'In sā nu 'A'idh ā Mā Mittu Lasawfa 'Ukh raju Ĥayyāan َ019-066 E njeriu thota: “A njëmed pasi të vdes do të nxirrem i gjallë (do të ringja;;en)?” وَيَقُو لُ ا لإِن سَا نُ أَئِذَا مَا مِتُّ لَسَوْفَ أُخْرَجُ حَيّا ً
'Awalā Yadh kuru A l-'In sā nu 'Ann ā Kh alaq nā hu Min Qab lu Wa Lam Yaku Sh ay'ā an َ019-067 Po, a nuk po mendon njeriu se Ne e krijuam atë më parë kur ai nuk ishte asgjë? أَوَلاَ يَذْكُرُ ا لإِن سَا نُ أَنّ َا خَلَق ْنَا ه ُ ُ مِن ْ قَب ْلُ وَلَمْ يَكُ شَيْئا ً
Fawarabbika Lanaĥsh urann ahum Wa A sh -Sh ayāţī na Th umm a Lanuĥđirann ahum Ĥawla Jahann ama Jith īyāan َ019-068 Pasha Zotin tënd, Ne do t’i tubojmë (pas ringjalljes) ata bashkë më djajtë dhe do t’i afrojmë ata rreth Xhehennemit të gjunjësuar. فَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنّ َهُمْ وَال شَّيَاطِي نَ ثُمّ َ لَنُحْضِرَنّ َهُمْ حَوْلَ جَهَنّ َمَ جِثِيّا ً
Th umm a Lanan zi`ann a Min Kulli Sh ī`atin 'Ayyuhum 'Ash addu `Alá A r-Raĥmā ni `Itīyāan َ019-069 Pastaj, nga secili grup do t’i kapim ata që kishin qenë më jorespektues ndaj të Gjithmëshirshmit. ثُمّ َ لَنَن زِعَنّ َ مِن ْ كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى ا ل رَّحْمَنِ عِتِيّا ً
Th umm a Lanaĥnu 'A`lamu Bial-Ladh ī na Hum 'Awlá Bihā Şilīyāan َ019-070 E Ne e dujmë më së miri se cili prej tyre ka më meritë të hudhet në të. ثُمّ َ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِا لَّذِي نَ هُمْ أَوْلَى بِهَا صِلِيّا ً
Wa 'In Min kum 'Illā Wa A r iduhā ۚ Kā na `Alá Rabbika Ĥatmāan Maq đīyāan َ019-071 Dhe nuk ka asnjë prej jush që nuk do t’i afrohet atij. Ky (kontaktim i Xhehennemit) është vendim i kryer i Zotit tënd. وَإِن ْ مِن ْكُمْ إِلاَّ وَار ِدُهَا ۚ كَا نَ عَلَى رَبِّكَ حَتْما ً مَق ْضِيّا ً
Th umm a Nunajjī A l-Ladh ī na A ttaqaw Wa Nadh aru A ž-Žālimī na Fīhā Jith īyāan َ019-072 Pastaj, (pas kalimit pran tij) do t’i shpëtojmë ata që ishin ruajtur (mëkateve), e zullumqarët do t’i lëmë aty të gjunjëzuar. ثُمّ َ نُنَجِّي ا لَّذِي نَ ا تَّقَوْا وَنَذَرُ ا ل ظَّالِمِي نَ فِيهَا جِثِيّا ً
Wa 'Idh ā Tutlá `Alayhim 'Ā yātunā Bayyinā tin Qā la A l-Ladh ī na Kafarū Lilladh ī na 'Ā manū 'Ayyu A l-Far īqayni Kh ayrun Maqāmāan Wa 'Aĥsanu Nadīyāan َ019-073 E kur u lexoheshin atyre ajetet tona të argumentuara, ata që nuk kshin besuar u thoshin atyre që kishin besuar: “Cili grup (ne ose ju) ka vend jete më të mirë dhe kuvend më autoritativ?” وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَا ت ٍ قَا لَ ا لَّذِي نَ كَفَرُوا لِلَّذِي نَ آمَنُو ا أَيُّ ا لْفَر ِيقَيْنِ خَيْر ٌ مَقَاما ً وَأَحْسَنُ نَدِيّا ً
Wa Kam 'Ahlaknā Qab lahum Min Qarnin Hum 'Aĥsanu 'Ath āth āan Wa R i'yāan َ019-074 E, sa e sa gjenerata kemi shkatërruar para tyre e që ishin më të pajisur dhe më të dukshëm. وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَب ْلَهُم ْ مِن ْ قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثَاثا ً وَر ِئْيا ً
Qul Man Kā na Fī A đ-Đalālati Falyam dud Lahu A r-Raĥmā nu Maddāan ۚ Ĥattá 'Idh ā Ra'aw Mā Yū`adū na 'Imm ā A l-`Adh ā ba Wa 'Imm ā A s-Sā`ata Fasaya`lamū na Man Huwa Sh arrun Makānāan Wa 'Ađ`afu Jun dāan َ019-075 Thuaj: “Atij që është në humbje (në mosbesim), le t’ia vazhdojë atij i Gjithfuqishmi për një kohë, e kur do ta shohin atë që po u premtohet: ose dënimin (në këtë jetë) ose kijametin, atëherë do ta kuptojnë se kush do të jetë në pozitë më të keqe dhe më i dobët në përkrahje!” قُلْ مَن ْ كَا نَ فِي ا ل ضَّلاَلَةِ فَلْيَمْدُد ْ لَهُ ا ل رَّحْمَنُ مَدّاً ۚ حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُو نَ إِمّ َا ا لْعَذَا بَ وَإِمّ َا ا ل سَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُو نَ مَنْ هُوَ شَرّ ٌ مَكَان ا ً وَأَضْعَفُ جُن دا ً
Wa Yazī du A l-Lahu A l-Ladh ī na A htadaw Hudáan Wa ۗ A l-Bāqiyā tu A ş-Şāliĥā tu Kh ayrun `In da Rabbika Th awābāan Wa Kh ayrun Maraddāan َ019-076 E All-llahu u shton besimi atyre që u udhëzuan, e veprat e mira të pëjetshme, janë shprblim më i dobishëm te Zoti yt, dhe përfundim me i mirë. وَيَزِي دُ ا ل لَّهُ ا لَّذِي نَ ا هْتَدَوْا هُد ى ً ۗ وَالْبَاقِيَا تُ ا ل صَّالِحَا تُ خَيْرٌ عِن ْدَ رَبِّكَ ثَوَابا ً وَخَيْر ٌ مَرَدّا ً
'Afara'ayta A l-Ladh ī Kafara Bi'ā yātinā Wa Qā la La'ū tayann a Mālāan Wa Waladāan َ019-077 77-78. A je i njoftyar për atë që mohoi argumentet Tona e tha: “Mua githqysh do të më jepet pasuri e fëmijë (në botën tjetër)?” أَفَرَأَيْتَ ا لَّذِي كَفَرَ بِآيَاتِنَا وَقَا لَ لَأُ وتَيَنّ َ مَالا ً وَوَلَدا ً
'Ā ţţala`a A l-Gh ayba 'Am A ttakh adh a `In da A r-Raĥmā ni `Ahdāan َ019-078 77-78. A je i njoftyar për atë që mohoi argumentet Tona e tha: “Mua githqysh do të më jepet pasuri e fëmijë (në botën tjetër)?” أَا طَّلَعَ ا لْغَيْبَ أَمْ ا تَّخَذَ عِن ْدَ ا ل رَّحْمَنِ عَهْدا ً
Kallā ۚ Sanaktubu Mā Yaqū lu Wa Namuddu Lahu Mina A l-`Adh ā bi Maddāan َ019-079 Jo, nuk është ashtu, po Ne do të shënojmë atë që po e thotë ai, dhe do të vazhdojmë atij dënim pas dënimi. كَلاَّ ۚ سَنَكْتُبُ مَا يَقُو لُ وَنَمُدُّ لَه ُ ُ مِنَ ا لْعَذَا بِ مَدّا ً
Wa Nar ith uhu Mā Yaqū lu Wa Ya'tīnā Fardāan َ019-080 Dhe Ne e trashëgojmë atë (në pasuri e fëmijë) që të thotë ai, e ai ka për të na ardhur i vetmuar. وَنَر ِثُه ُ ُ مَا يَقُو لُ وَيَأْتِينَا فَرْدا ً
Wa A ttakh adh ū Min Dū ni A l-Lahi 'Ā lihatan Liyakūnū Lahum `Izzāan َ019-081 Dhe kur ata në vend të All-llahut adhuruan zota tjerë për t’u krenuar me ta. وَا تَّخَذُوا مِن ْ دُو نِ ا ل لَّهِ آلِهَة ً لِيَكُونُوا لَهُمْ عِزّا ً
Kallā ۚ Sayakfurū na Bi`ibādatihim Wa Yakūnū na `Alayhim Điddāan َ019-082 Përkundrazi, ata (idhujt) do të tërhiqen prej adhurimit të atyre dhe do të bëhen armiq të tyre. كَلاَّ ۚ سَيَكْفُرُو نَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُو نَ عَلَيْهِمْ ضِدّا ً
'Alam Tara 'Ann ā 'Arsalnā A sh -Sh ayāţī na `Alá A l-Kāfir ī na Ta'uuzzuhum 'Azzāan َ019-083 A nuk e di ti se Ne i kemi lëshuar djajt kundër jobesimtarëve, e ata nxisin pa ndërpreë në vepra të këqija. أَلَمْ تَرَ أَنّ َا أَرْسَلْنَا ا ل شَّيَاطِي نَ عَلَى ا لْكَافِر ِي نَ تَؤُزُّهُمْ أَزّا ً
Falā Ta`jal `Alayhim ۖ 'Inn amā Na`uddu Lahum `Addāan َ019-084 Pra, ti mos u ngut kundër tyre, se Ne jemi duke ua numëruar atyre (jetën në ditë, frymëmarrje etj. ). فَلاَ تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ ۖ إِنّ َمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدّا ً
Yawma Naĥsh uru A l-Muttaqī na 'Ilá A r-Raĥmā ni Wafdāan َ019-085 Ditën kur do t’i tubojmë të devotshmit te i Gjithëmëshirshmi si musafirë të ftuar. يَوْمَ نَحْشُرُ ا لْمُتَّقِي نَ إِلَى ا ل رَّحْمَنِ وَفْدا ً
Wa Nasū qu A l-Muj r imī na 'Ilá Jahann ama Wir dāan َ019-086 Ndërsa mëkatarëve u grahim në Xhehennem të etshëm. وَنَسُو قُ ا لْمُج ْر ِمِي نَ إِلَى جَهَنّ َمَ وِرْدا ً
Lā Yam likū na A sh -Sh afā`ata 'Illā Mani A ttakh adh a `In da A r-Raĥmā ni `Ahdāan َ019-087 Nuk ka të drejtë ndërmjetësim askush, përveç atij që ka lejuar i Gjithëfuqishmi. لاَ يَمْلِكُو نَ ا ل شَّفَاعَةَ إِلاَّ مَنِ ا تَّخَذَ عِن ْدَ ا ل رَّحْمَنِ عَهْدا ً
Wa Qālū A ttakh adh a A r-Raĥmā nu Waladāan َ019-088 Ata thanë: “I Gjithëfuqishmi ka fëmijë”. وَقَالُوا ا تَّخَذَ ا ل رَّحْمَنُ وَلَدا ً
Laqad Ji'tum Sh ay'ā an 'Iddāan َ019-089 Ju (jobesimtarë) vërtet sollët një fjalë shumë të shëmtuar. لَقَد ْ جِئْتُمْ شَيْئا ً إِدّا ً
Takā du A s-Samāwā tu Yatafaţţarna Minhu Wa Tan sh aqqu A l-'Arđu Wa Takh irru A l-Jibā lu Haddāan َ019-090 Aq të shëmtuar sa gati u copëtuan qiejt, gati pëlciti toka dhe gati u shembën kodra nga ajo (fjalë). تَكَا دُ ا ل سَّمَاوَا تُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَن شَقُّ ا لأَرْضُ وَتَخِرُّ ا لْجِبَا لُ هَدّا ً
'An Da`aw Lilrraĥmani Waladāan َ019-091 Për atë se të Gjithëmëshirshmit i përshkruan fëmijë. أَن ْ دَعَوْا لِلرَّحْمَنِ وَلَدا ً
Wa Mā Yan bagh ī Lilrraĥmani 'An Yattakh idh a Waladāan َ019-092 E të Gjithëmëshirshmit nuk i takon të ketë fëmijë. وَمَا يَن ْبَغِي لِلرَّحْمَنِ أَن ْ يَتَّخِذَ وَلَدا ً
'In Kullu Man Fī A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi 'Illā 'Ā tī A r-Raĥmā ni `Ab dāan َ019-093 Nuk ka tjeër, vetëm se githë çka është në qiej e në tokë ka për t’iu paraqitur Zotit si rob. إِن ْ كُلُّ مَن ْ فِي ا ل سَّمَاوَا تِ وَالأَرْضِ إِلاَّ آتِي ا ل رَّحْمَنِ عَب ْدا ً
Laqad 'Aĥşāhum Wa `Addahum `Addāan َ019-094 Ai me diturinë e vet i ka përfshirë të githë, dhe ka numëruar e evidntuar çdo gjë të tyre në mënyrë të saktësishme. لَقَد ْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدّا ً
Wa Kulluhum 'Ā tī hi Yawma A l-Qiyāmati Fardāan َ019-095 Dhe në ditën e kijametit secili do t’i paraqitet Atij i vetëmuar. وَكُلُّهُمْ آتِي ه ِ ِ يَوْمَ ا لْقِيَامَةِ فَرْدا ً
'Inn a A l-Ladh ī na 'Ā manū Wa `Amilū A ş-Şāliĥā ti Sayaj `alu Lahumu A r-Raĥmā nu Wuddāan َ019-096 Nuk ka dshim se ata që bënë vepra të mira, atyre i Gjithëmëshirshmi do t’u krijojë (në zemrat e tyre) dashuri. إِنّ َ ا لَّذِي نَ آمَنُوا وَعَمِلُوا ا ل صَّالِحَا تِ سَيَج ْعَلُ لَهُمُ ا ل رَّحْمَنُ وُدّا ً
Fa'inn amā Yassarnā hu Bilisānika Litubash sh ir a Bihi A l-Muttaqī na Wa Tun dh ir a Bihi Qawmāan Luddāan َ019-097 Ne e bëmë atë (Kur’anin) të lehtë me gjuhën tënde vetëm që me të t’i përgëzosh të devotshmit, dhe me të t’i tëheqish vërejtjen një populli që ëshë kryeneç. فَإِنّ َمَا يَسَّرْنَا ه ُ ُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّر َ بِهِ ا لْمُتَّقِي نَ وَتُن ذِر َ بِه ِ ِ قَوْما ً لُدّا ً
Wa Kam 'Ahlaknā Qab lahum Min Qarnin Hal Tuĥissu Minhum Min 'Aĥadin 'Aw Tasma`u Lahum R ikzāan َ019-098 Sa shumë brezni kemi shkatërruar para tyre. A po vëreni ndonjë prej tyre, ose a po dëgjon zërin e ulët të tyre (nuk u ndihet zëri)? وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَب ْلَهُم ْ مِن ْ قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُم ْ مِنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ ر ِكْزا ً