ي‍‍َ‍ا‌أَيُّهَا‌ ‌ال‍‍نّ‍‍َ‍اسُ ضُ‍‍‍‍رِبَ مَثَل‌‍ٌ‌ فَ‍‍اسْتَمِعُو‌ا‌ لَهُ‍‍~‍ُ ‌إِنَّ ۚ ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ تَ‍‍دْع‍‍ُ‍ونَ مِ‍‌‍نْ ‌د‍ُ‍‌ونِ ‌ال‍‍لَّهِ لَ‍‍نْ يَ‍‍خْ‍‍لُ‍‍قُ‍‍و‌ا‌ ‌ذُبَابا‌‌ ً‌ ‌وَلَوِ‌ ‌اج‍‍ْ‍تَمَعُو‌ا‌ لَه ُ‌ ‌وَ‌إِنْ ۖ يَسْلُ‍‍ب‍‍ْ‍هُمُ ‌ال‍‍ذُّب‍‍َ‍ابُ شَيْئا‌‌ ً‌ لاَ‌ يَسْتَ‍‌‍ن‍‍‍‍قِ‍‍ذ‍ُ‍‌وه ُ‌ مِنْهُ ضَ‍‍عُفَ ۚ ‌ال‍‍‍‍طّ‍‍َالِبُ ‌وَ‌الْمَ‍‍‍‍ط‍‍‍‍ْ‍ل‍‍ُ‍وب‍ُ

022-073  Yā 'Ayyuhā An-Nāsu Đuriba Mathalun Fāstami`ū Lahu ۚ 'Inna Al-Ladhīna Tad`ūna Min Dūni Al-Lahi Lan Yakhluqū Dhubābāan Wa Lawi Ajtama`ū Lahu ۖ Wa 'In Yaslubhumu Adh-Dhubābu Shay'āan Lā Yastanqidhūhu Minhu ۚ Đa`ufa Aţ-Ţālibu Wa Al-Maţlūbu

<<Previous Sūrah    <Previous Ayah    Next Ayah >    Next Sūrah >>    Recite again

 022-073 ¡Hombres! Se propone una parábola. ¡Escuchadla! Los que invocáis en lugar de invocar a Alá serían incapaces de crear una mosca, aun si se aunaran para ello. Y, si una mosca se les llevara algo, serían incapaces de recuperarlo. ¡Qué débiles son el suplicante y el suplicado!