وَ‌الَّذ‍ِ‍ي‍‍نَ ‌اتَّ‍‍خَ‍‍ذُ‌و‌ا‌ مَسْجِد‌ا‌‌ ًضِ‍‍‍رَ‌ا‌ر‌ا‌‌ ً‌ ‌وَكُفْر‌ا‌‌ ً‌ ‌وَتَفْ‍‍رِي‍‍ق‍‍ا‌‌ ً‌ بَيْنَ ‌الْمُؤْمِن‍‍ِ‍ي‍‍نَ ‌وَ‌إِ‌رْ‍‍صَ‍‍ا‌د‌ا‌‌ ً‌ لِمَنْ حَا‌‍رَبَ ‌ال‍‍لَّهَ ‌وَ‌‍رَسُولَه ُ‌ مِ‍‌‍نْ قَ‍‍‍‍ب‍‍ْ‍لُ ۚ ‌وَلَيَحْلِفُ‍‍نَّ ‌إِنْ ‌أَ‌‍رَ‌دْنَ‍‍ا‌ ‌إِلاَّ‌ ‌الْحُسْنَى‌ ۖ ‌وَ‌ال‍‍لَّهُ يَشْهَدُ‌ ‌إِنّ‍‍َ‍هُمْ لَكَا‌ذِب‍‍ُ‍ونَ

009-107  Wa Al-Ladhīna Attakhadhū Masjidāan Đian Wa Kufan Wa Tafrīqāan Bayna Al-Mu'uminīna Wa 'Irşādāan Liman Ĥāraba Al-Laha Wa Rasūlahu Min Qablu ۚ Wa Layaĥlifunna 'In 'Aradnā 'Illā Al-Ĥusná Wa ۖ Allāhu Yash/hadu 'Innahum Lakādhibūna

<<Previous Sūrah    <Previous Ayah    Next Ayah >    Next Sūrah >>    Recite again

 009-107 Quienes edificaron una mezquita con ánimo de dañar para ayuda de la incredulidad, para dividir a los creyentes y como refugio para quien había hecho antes la guerra a Alá y a Su Enviado, juran solemnemente: «¡No quisimos sino lo mejor!» Pero Alá es testigo de que mienten.